ΕΚΔΡΟΜΗ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΟΣΣΑΙΩΝ ΣΤΟ ΜΕΤΣΟΒΟ

Ξημερώνει Σάββατο 16 Φεβρουαρίου 2013 και όλοι είναι έτοιμοι και ανυπόμονοι για την ετήσια εκδρομική εξόρμηση του Συλλόγου Οσσαίων “Η Αγία Κυράννα”, με προορισμό τη Βασιλίτσα, το Μέτσοβο και τα Γιάννενα. Πρωί πρωί το πούλμαν ξεκινά από την Όσσα και με ενδιάμεση στάση στα γραφεία του συλλόγου στη Θεσσαλονίκη, όπου επιβιβάζονται και οι υπόλοιποι εκδρομείς, 54 νομάτοι στο σύνολο, ξεκινάμε το πολυπόθητο ταξίδι για την “κατάκτηση” των χιονοσκέπαστων βουνοκορφών της Πίνδου.
Μετά από λίγες ώρες, και αφού αφήσουμε πίσω μας τα Γρεβενά και την Εγνατία Οδό, αρχίζουμε να ανηφορίζουμε τις πλαγιές της όμορφης και μαγευτικής Πίνδου. Αρχικά, περνούν από μπροστά μας εικόνες χαμηλής βλάστησης, σιγά σιγά όμως ανηφορίζοντας το βουνό, τη θέση τους παίρνουν εικόνες ορεινών δασών βελανιδιάς, οξιάς, μαύρης πεύκης και των πανύψηλων ρόμπολων, χαρακτηριστική εικόνα της Βασιλίτσας. Όσο ανεβαίνουμε το χιόνι κάνει έντονη την εμφάνισή του. Στα μάτια μας ξετυλίγεται ένα απέραντο λευκό πέπλο χιονιού, ώσπου αργά, αλλά σταθερά, το ύψος του χιονιού στα πλαϊνά του δρόμου αρχίζει να αυξάνεται. Μισό μέτρο αρχικά, ένα μέτρο αργότερα, δύο μέτρα έπειτα, ώσπου φτάνουμε στην περιοχή του Χιονοδρομικού Κέντρου της Βασιλίτσας και παρατηρούμε το απίστευτο θέαμα να περνάμε δίπλα από τεράστιους όγκους, μαζώματα χιονιού, που ξεπερνούσαν σε σημεία σημεία τα τρία και τέσσερα μέτρα. Το θέαμα ήταν εντυπωσιακό!
Η Βασιλίτσα, ανήκει στην οροσειρά της Βόρειας Πίνδου, με υψόμετρο 2.249 μ. και κάθε εποχή στη μαγική αυτή περιοχή είναι ενδιαφέρουσα για τον επισκέπτη. Η ιστορία του Χιονοδρομικού Κέντρου Βασιλίτσας Γρεβενών ξεκινάει το 1975 όταν κάποιοι “ρομαντικοί” τότε Γρεβενιώτες πρότειναν και κατάφεραν την κατασκευή του πρώτου συρόμενου αναβατήρα. Έκτοτε, το χιονοδρομικό εξελίχθηκε και αναπτύχθηκε εντυπωσιακά και σήμερα χιλιάδες επισκέπτες εξυπηρετούνται από τις εγκαταστάσεις του.
Έτσι κι εμείς, αφού απολαύσαμε τον απαραίτητο καφέ στα σαλέ, με θέα τις βουνοκορφές της Πίνδου, αδράξαμε την ευκαιρία και ανεβήκαμε στους τριθέσιους αναβατήρες (lift), απ' όπου η θέα στο βουνό και το χιονοδρομικό ήταν εντυπωσιακή.

Αφήνοντας πίσω μας τη Βασιλίτσα, ξαναπήραμε την Εγνατία Οδό και μετά από μιάμισης ώρας διαδρομή, πρόβαλε μπροστά μας το όμορφο, γραφικό και ιστορικό Βλαχοχώρι της Πίνδου, το ξακουστό Μέτσοβο, ο μεγαλύτερος κατοικημένος οικισμός Βλάχων της Βαλκανικής.
Το Μέτσοβο Ιωαννίνων βρίσκεται σε μια εντυπωσιακή τοποθεσία, αμφιθεατρικά κτισμένο, στα 1100 μ. μιας βουνοπλαγιάς της Πίνδου, στα σύνορα της Ηπείρου με τη Μακεδονία και τη Θεσσαλία, με πληθυσμό 3.500 χιλιάδων κατοίκων. Οι κάτοικοι ασχολούνται με την κτηνοτροφία, τη δασοκομία, την τυροκομία, την αμπελουργία, την υφαντουργία, τη λαϊκή τέχνη και τον τουρισμό, ενώ δουλεύουν με επιτυχία το ξύλο, φτιάχνοντας έπιπλα, κουφώματα, βαρέλια, κυψέλες με τον τρόπο που έμαθαν από τους παππούδες τους. Ιδιαίτερα, όμως, γνωστοί είναι οι Μετσοβίτες ξυλογλύπτες, οι οποίοι στόλισαν και στολίζουν ακόμη και σήμερα με τα έργα τους, τέμπλα εκκλησιών σε όλη την Ελλάδα και τη Βαλκανική. Είναι μια κωμόπολη που στην ιστορία της ανέδειξε μεγάλους Ευεργέτες του Γένους, ενώ έτυχε ιδιαιτέρων προνομίων από την Υψηλή Πύλη, κατά τη διάρκεια της τουρκοκρατίας. Η προσωπική φροντίδα του Ευάγγελου Αβέρωφ, οι πόροι του Ιδρύματος Τοσίτσα, αλλά και οι ίδιοι οι κάτοικοί του, έχουν μετατρέψει το Μέτσοβο, σε πραγματικό ζωντανό μουσείο, αλλά και σε ευημερούσα κοινότητα που στηρίζεται γερά στην παράδοση!
Φτάνοντας, λοιπόν, στο Μέτσοβο και αφού τακτοποιηθήκαμε στο ζεστό παραδοσιακό ξενοδοχείο (Απόλλων) της οικογένειας Μπούμπα, καταλήξαμε σε γνωστή ψησταριά του Μετσόβου, όπου εν μέσω φαγητού, οίνου και ζωντανής Γρεβενιώτικης ορχήστρας με κλαρίνο, ντέφι και ακορντεόν, το γλέντι, το κέφι, το τραγούδι και ο χορός έφτασαν στα ύψη...ένα γλέντι αξέχαστο, έτσι όπως μόνο οι Οσσαίοι ξέρουν να γλεντούν!!! Στην παρέα μας, όμως, είχαμε και έναν πολύ καλό φίλο από το Μέτσοβο, τον Θανάση-Μιχάλη Γοδέβενο, ο οποίος όχι μόνο μας υποδέχθηκε εγκάρδια και φιλόξενα, έτσι όπως ένας καλός οικοδεσπότης δέχεται πρόσχαρα στο σπίτι του τους καλεσμένους του, αλλά χόρεψε μαζί μας και τραγούδησε για εμάς σπάνια τραγούδια του τόπου του, αφιερώνοντας μάλιστα έναν Ηπειρώτικο σκοπό σε μια...“φεγγαροπρόσωπη”! Ο Θανάσης, ο οποίος είναι μέλος του Χορευτικού Συλλόγου Μετσόβου, μας πληροφόρησε για την ιστορία και την παράδοση του χωριού του, το οποίο αγαπά υπέρμετρα και φρόντισε να είναι κοντά μας σε ό,τι χρειαστήκαμε κατά την παραμονή μας στο Μέτσοβο.
Το βράδυ μας ήταν ελεύθερο για βόλτα στα γραφικά καλντερίμια του οικισμού, καφέ και ποτό στα μαγαζάκια και τα μπαράκια του χωριού, στα οποία και εκεί οι Οσσαίοι δεν έχασαν την ευκαιρία να γλεντήσουν μέχρι πρωίας, ενώ το χιονάκι που έπεφτε όλη τη νύχτα έκανε ακόμη πιο μαγική τη διαμονή μας στο Μέτσοβο.

Ξημερώνοντας την Κυριακή στο κατάλευκο Μέτσοβο, μετά το πρωινό γεύμα μας, φροντίσαμε να προσκυνήσουμε στον Ι. Ναό της Αγίας Παρασκευής, κτισμένος το 1511, με το περίφημο ξυλόγλυπτο τέμπλο του 18ου αιώνα, έργο ντόπιων ταλιαδόρων. Αμέσως μετά, είχαμε την ευκαιρία να ξεναγηθούμε στο εντυπωσιακό Λαογραφικό Μουσείο, που στεγάζεται στο ανοικοδομημένο αρχοντικό της οικογένειας Τοσίτσα. Εδώ εκτίθεται ό,τι περιείχε ένα αρχοντόσπιτο του 19ου αιώνα, καθώς και προσωπικά αντικείμενα του Ευάγγελου Αβέρωφ-Τοσίτσα.
Στη συνέχεια, επιβιβαστήκαμε στο λεωφορείο και κατευθυνθήκαμε στα όμορφα Γιάννενα, την πόλη των θρύλων και των παραδόσεων, του Αλή Πασά και της κυρά-Φροσύνης, των φημισμένων αργυροχρυσοχόων, πόλη “πρώτη στ' άρματα, στα γρόσια και στα γράμματα”. Επισκεφθήκαμε το γραφικό νησάκι της λίμνης Παμβώτιδας, με το μοναστήρι όπου σκοτώθηκε ο Αλή Πασάς, βολταρίσαμε πλάι στο Κάστρο και στην όμορφη παραλίμνια περιοχή με τα θεόρατα αιωνόβια πλατάνια και τη θέα στις λευκές βουνοκορφές του Μιτσικελίου και γευματίσαμε σε ταβέρνες της πόλης.
Καθ' οδόν της επιστροφής, το κέφι δεν άργησε να έρθει και σύντομα τραγούδι και χορός άναψαν για άλλη μια φορά, εντός του λεωφορείου αυτή τη φορά...

’λλη μια εξόρμηση του Συλλόγου Οσσαίων “Η Αγία Κυράννα” στέφθηκε με απόλυτη επιτυχία! Όλοι μαζί δεθήκαμε και γίναμε μια ζεστή παρέα, συζητήσαμε, γλεντήσαμε, τραγουδήσαμε, γελάσαμε...ανανεωθήκαμε, πήραμε δύναμη, ενέργεια και κουράγιο να συνεχίσουμε! Οι καιροί είναι δύσκολοι και τέτοιες στιγμές χρειάζονται που και που, για απόδραση από την καθημερινότητα, ξεκούραση, ανανέωση, σύσφιξη σχέσεων, ανασυγκρότηση ηθική και ψυχική. Όλοι δώσαμε ραντεβού και υπόσχεση του χρόνου να είμαστε καλά και να οργανώσουμε και πάλι μια νέα “μαγική” εξόρμηση!