Του Πασχάλη Μητρακούδη

Αιχμές κατά πρώην συνεργατών του και κυρίως κατά του πρώην διευθυντή του  δημαρχιακού γραφείου, Δ. Τσιροτζίδη, άφησε ο δήμαρχος Λαγκαδά Ι. Αναστασιάδης κατά τη διάρκεια της χθεσινής ομιλίας του στα Λουτρά Λαγκαδά. Ο δήμαρχος Λαγκαδά ζήτησε «συγνώμη» από τους παρευρισκόμενους, καθώς, όπως ανέφερε, θα μπορούσε να είχε επιλέξει πολύ καλύτερους συνεργάτες, όμως, όπως έσπευσε να διευκρινίσει «οι συνθήκες ήταν πολύ διαφορετικές την προηγούμενη τετραετία». Και συνέχισε λέγοντας πως «κάποιοι φανήκανε πολύ λίγοι και ενδιαφέρονταν μόνο για την προσωπική τους προβολή». Χωρίς να κατονομάζει προσωπικά, ο κ. Αναστασιάδης προφανώς αναφερόταν τόσο στον Δ. Τσιροτζίδη όσο και στον Γ. Κυράνου, οι οποίοι ήταν οι πρώτοι συνεργάτες του που στήριξαν την υποψηφιότητα Αναστασιάδη και τον βοήθησαν, όπως λένε και οι ίδιοι, ηθικά και οικονομικά. Μάλιστα, σύμφωνα με πληροφορίες από το περιβάλλον του κ. Κυράνου, ο ίδιος σύναψε δάνειο προεκλογικά και με τα χρήματα αυτά ενίσχυσε την προεκλογική εκστρατεία του κ. Αναστασιάδη το 2010. Ο κ. Κυράνου παραιτήθηκε από αντιδήμαρχος και ανεξαρτητοποιήθηκε, καθώς όπως ανάφερε, ως αντιδήμαρχος δεν είχε καμία αρμοδιότητα παρέμβασης και ο ρόλος του ήταν καθαρά διακοσμητικός. Ο κ. Τσιροτζίδης από την άλλη, τέθηκε εκτός παράταξης τον περασμένο Δεκέμβρη, καθώς ο δήμαρχος θεώρησε πως τον υπονόμευε με σκοπό να προωθήσει νέα υποψηφιότητα για το δήμο Λαγκαδά.  

Η απάντηση Τσιροτζίδη

Αμεση ήταν η απάντηση του Δημήτρη Τσιροτζίδη στα λεγόμενα του δημάρχου κατά τη διάρκεια της χθεσινής του ομιλίας. Ο πρώην διευθυντής του γραφείου του κ. Αναστασιάδη μόλις πληροφορήθηκε τις εν λόγω κουβέντες, ανήρτησε στο facebook ένα κείμενο που χωρίς να αναφέρει όνομα στο οποίο απευθύνεται, στοχοποιούσε τον δήμαρχο Λαγκαδά. Στο κείμενο του ο κ. Τσιροτζίδης αναφέρει ότι διάφορες καταστάσεις, όπως η αλαζονεία, η προσβολή προσωπικότητας, η ανωριμότητα, η έλλειψη παιδείας και επιχειρημάτων κ.α. είναι σημάδια που δείχνουν πως ο χρόνος του (ως δήμαρχος Λαγκαδά) έχει σχεδόν τελειώσει. Συγκεκριμένα, αναφέρει τα εξής: «Όταν προσπαθείς να λεηλατήσεις τις συνειδήσεις άλλων, γιατί μάλλον εσύ δεν είχες ποτέ δική σου... Όταν από έλλειψη παιδείας και επιχειρημάτων, το μόνο σου όπλο στον διάλογο είναι η ειρωνεία... Όταν τα πάθη σου σε παρασύρουν σε αποφάσεις αλλοπρόσαλλες... Όταν δεν σέβεσαι την αφοσίωση και την θεωρείς αδυναμία... Όταν το να προσβάλλεις την προσωπικότητα των άλλων, το αναγάγεις σε επίδειξη ανωτερότητας... Όταν η άκρατη υποσχεσιολογία σου, ανεκπλήρωτη κατά κανόνα, είναι πια επικίνδυνη... Όταν αποδεικνύεσαι ανώριμος να διαχειριστείς την εξουσία που σου εμπιστεύτηκαν, θεωρώντας τον εαυτό σου κέντρο του σύμπαντος... Όταν η παροιμιώδης αλαζονεία σου ξεπερνά και τα όρια των στοχασμών του Νίτσε... Τότε μπορείς να δεις τους τελευταίους κόκκους της άμμου στην κλεψύδρα του χρόνου σου, να σώνονται!».