Στο τελευταίο άρθρο μου για τα «ΕΚΛΟΓΟΜΑΓΕΙΡΕΜΑΤΑ» έγραψα κάποιες αλήθειες, γνωστές σε όλους τους παροικούντες στην Ιερουσαλήμ, που μπορεί να είναι ενοχλητικές, σκληρές, πικρές, που όμως είναι αλήθειες, χωρίς να προσβάλλω πρόσωπα, αλλά σχολιάζοντας μόνο ενέργειες και πράξεις, ακόμα και χαρακτηρίζοντάστες. Αν κάποιοι «μυγιάστηκαν», ας πυροβολήσουν την μύγα και όχι αυτούς που δεν ανέχονται τις μύγες. Αναφέρομαι σε άρθρο γνωστού φίλου που χαρακτήριζε συλλήβδην «βλάκες, απαίδευτους και αγραμμάτους, ματαιόδοξους και φιλόδοξους» όσους δεν συμμερίζονται τις απόψεις του, αρνούμενος να παρέχει το δικαίωμα της κριτικής σε άλλους, πλην του εαυτού του, και μάλιστα επικαλούμενος τη δημοκρατία και την εκλογή των κρινόμενων από τον λαό, άρα οι εκλεγόμενοι από το λαό, κατά την άποψή του, μένουν στο απυρόβλητο ως «εκλεκτοί του λαού», ενός λαού που κατά καιρούς εξέλεξε από γραφικούς τύπους, μέχρι ανθρώπους που σήμερα σιτίζονται στα κρατητήρια της Σίνδου ή του Κορυδαλλού για τις «αγαθοεργίες τους». Πραγματικά περίεργες απόψεις ενός ανθρώπου που κάποτε υπηρετούσε τον νόμο. Όμως εμείς δεν ανήκουμε σ’ αυτούς που είναι «και με τον νόμο και με τον αστυνόμο», ο σοφός λαός μας ποτέ δεν ταύτιζε τον νόμο με τον αστυνόμο, γιατί άραγε; Εμείς είμαστε μόνο με τον νόμο που επιτρέπει όχι μόνο την άσκηση κριτικής αλλά και των έλεγχο των αρχόντων της κάθε μορφής εξουσίας. Και βέβαια δεν παριστάνουμε τους σοφούς ή τους σοφιστές, δεν είναι ειδικότητά μας, κάνουμε όμως το χρέος μας ως πολίτες, που δεν ανέχονται τον οποιονδήποτε να υποτιμά και να βρίζει  «ως βλάκες» όσους τους χαλάνε τη σούπα που έφτιαξαν επί μια τετραετία και έτρωγαν κάποιοι, όχι με κουτάλι αλλά με βαθειά κουτάλα και πασαλείβονταν με το μέλι από τα νύχια ως την κορφή. Αυτό που εντυπωσιάζει είναι πως οι ίδιοι άνθρωποι που στήριζαν ως τώρα πρακτικές και λογικές βλαπτικές για τον τόπο, και έκαναν κατά το κοινώς λεγόμενο τον «κινέζο», τώρα αλλάζοντας πλεύση και παρέα, το παίζουν μέντορες και προστάτες των «εκλεκτών του λαού». Γιατί άραγε; Τι προσδοκούν; Εμείς δεν αμφισβητούμε, όπως άλλοι, ότι στο Δημοτικό Συμβούλιο υπήρξαν και αξιόλογα στελέχη που δεν προκάλεσαν ή δούλεψαν φιλότιμα και καθαρά, όμως οι κριτές μας δεν είχαν το κουράγιο και τη δύναμη να απαντήσουν στα κατάπτυστα δημοσιεύματα φίλων τους, που έβαζαν όλο το Δ. Συμβούλιο στο ίδιο τσουβάλι, βρίζοντας χυδαία και την επομένη έγλειφαν εκεί που έφτυναν. (Οποία πολιτική αρετή και ήθος!!!) Με την ίδια χυδαιότητα βριστήκαμε και μείς στο παρελθόν από τα ιδιαίτερα γραφεία τα χειροκροτούμενα από τους ίδιους. Αλήθεια πόση ανοχή πρέπει να έχει κανείς για μη σιχαθεί από αυτές τις λογικές;

Αντί λοιπόν να ασχολούνται με μας, τους προτείνουμε να ασκήσουν το δικαίωμα της κριτικής στους εντιμότατους Φίλους τους που στήριξαν και συμπορεύτηκαν, για το τι έγινε και το τι δεν έγινε, από τα πολλά που θα μπορούσαν να γίνουν από την Διοίκηση του Δήμου, συμπολιτευόμενη και αντιπολιτευόμενη, γιατί ο Δήμος διοικείται κατά πλειοψηφία μεν, αλλά από συμπολίτευση και αντιπολίτευση, μείζονα και ελάσσονα, με προτάσεις, παρεμβάσεις, κριτική, διορθώσεις, εισηγήσεις, ουσιαστική αντιπολίτευση, η και με την «σιωπή των αμνών», μια και ο αρθρογράφος αρέσκεται να ομιλεί και για κοπάδια. Ας μην αναρωτιούνται για μας τι προσφέραμε η τι δεν προσφέραμε στην πόλη μας, αυτό το γνωρίζουν οι πάντες πλην των ιδίων-παντελώς απόντων, ας αναρωτηθούν μόνο για τον εαυτό τους και την δική τους προσφορά, η οποία συνοψίζεται στην δόση τους στην ΔΕΥΑΛ για τέλος ύδρευσης-αποχέτευσης. Και ας τολμήσουν να υποβάλλουν σαν έγκριτοι δημοσιογράφοι και αρθογράφοι  κάποιες ερωτήσεις στους ασκήσαντας διοίκηση πρώην και νυν φίλους τους:

Θα ρωτήσουν άραγε ποτέ, για τα εκατομμύρια ευρώ που πήγαν σε απευθείας αναθέσεις  με δωδεκάρια και εικοσιπεντάρια χιλιάρικα, για πράγματα εικονικά και αστεία;

Θα ρωτήσουν για να μάθουμε πόσο κόστισαν την τελευταία τριετία τα ιδιαίτερα γραφεία, το γραφείο τύπου, φωτογράφων, ιδιαίτερων γραμματέων και ειδικών συμβούλων; (εμείς τα υπολογίσαμε σε ένα εκατομμύριο ευρώ και κάτι).

Θα ρωτήσουν για να μάθουμε γιατί καταστράφηκε το έργο της ΤΗΛΕΘΕΡΜΑΝΣΗΣ, που επιδοτήθηκε από το Κράτος, το ΑΠΘ, την Νομαρχία και την Ε.Ε; Γιατί ένα έργο που κατασκευάστηκε επι Βλάση Κωνσταντινίδη ,που το ψήφισαν και οι δύο Δήμαρχοι, το απαξίωσαν και το οδήγησαν στην κατεδάφιση; Ποιος μίλησε γι’ αυτόν τον βανδαλισμό;

Θα ρωτήσουν για να μάθουμε πόσο στοίχισαν τα πανηγύρια και οι γιορτές που έφεραν τον πολιτισμό του σκυλάδικου, στη διασκέδαση και τον πολιτισμό της επαρχίας μας;

Θα τολμήσουν να ρωτήσουν για τα κονδύλια των 135 χιλιάδων ευρώ(στην τριετία) που διατέθηκαν για τον εκχιονισμό του Δήμου μας, όταν έχουμε να δούμε χιόνι εδώ και 5 χρόνια;

Θα ρωτήσουν να πληροφορηθούμε κι εμείς πώς διατέθηκε το κονδύλιο των 240.000 ευρώ για τις παιδικές χαρές, όταν αυτές έχουν σήμερα το χάλι που έχουν;

Θα μπορούσαμε να μάθουμε επιτέλους πόσο στοίχισε η μελέτη σκοπιμότητας για το στρατόπεδο Μπαρέτη, που συντάχθηκε όχι όπως θα ήταν λογικό από κάποιο γραφείο εξειδικευμένο σε ανάλογες μελέτες και παρόμοια έργα, αλλά από τεχνικό γραφείο αγρονόμου - τοπογράφου, όπου περιγράφεται η χλωρίδα και η πανίδα του στρατοπέδου, και τι δένδρα φύονται!!!!

Θα ρωτήσουνε να μάθουμε γιατί επί 13 χρόνια το Μπίλλειο παραμένει ανενεργό, και συμπλήρωσε φέτος αισίως 27 χρόνια στασιμότητας, προς ντροπή όλων τους; Ποιος περισσότερο και ποιός λιγότερο ευθύνεται γι’ αυτή την προσβολή στη μνήμη του δωρητή και στη χορηγία του;

Θα τολμήσουν να ρωτήσουν το κόστος των ταξιδιών στην Αθήνα, στα νησιά  και στις Γερμανίες, ή τι κόστισε η επίπλωση του διαμερίσματος του Δήμου στην Αθήνα; (χονδρικά ξεπερνούν τις 100.000 ευρώ).

Αυτά έτσι… ενδεικτικά κάποια ερωτήματα. Στους λαλίστατους «δημοσιογράφους - αρθογράφους», που ξέχασαν προφανώς τι πρέπει να ρωτούν, όταν ασκούν κριτική, όχι εκεί που πρέπει ,αλλά εκεί που θέλουν. Σ΄ αυτά τα ερωτήματα δεν περιμένουμε να πάρουμε απάντηση, από κανέναν, ούτε από συμπολίτευση ούτε από αντιπολίτευση, γιατί κινούνται όλοι σε ένα κλίμα ένοχης σιωπής, που εμείς γνωρίζουμε την αιτία, όμως σκοπός είναι να την αντιληφθεί κάποτε και ο κόσμος. Καλό θα είναι οι κριτές μας, που ασχολούνται με μαντριά και κοπάδια στα κείμενά τους, να μη ξύνονται στην γκλίτσα του τσομπάνη…

Όλοι επιθυμούμε το ήρεμο πολιτικό κλίμα, όχι για να δείξουμε ότι είμαστε όλοι ίδιοι και φιλήσυχοι πολίτες, ΟΧΙ ΔΕΝ ΕΊΜΑΣΤΕ ΙΔΙΟΙ, ούτε τα φάγαμε μαζί, αλλά για να βασιλέψει ο πολιτικός πολιτισμός χρειάζεται να σταματήσουν οι εκβιασμοί και οι γελοίες παλαιοκομματικές μέθοδοι υφαρπαγής ψήφων με ταξίματα και κοροϊδία του κόσμου, πράγματα που απαξίωσαν ως τώρα την πολιτική. Αλλά τι τους νοιάζει; Μοναδικός στόχος η καρέκλα!!!

Αν προκληθούμε και πάλι θα επανέλθουμε, και με άλλα ερωτήματα σκληρότερα και με άλλα στοιχεία. Ας αναλάβουν κάποιοι την ευθύνη των απαντήσεων. Όσοι με ύβρεις και απειλές προσπαθούν να μας φοβίσουν ότι θα μας κόψουν τα πόδια, ΔΕΝ ΜΑΣ ΤΡΟΜΑΖΟΥΝ. Απλά αποκαλύπτουν το πρόσωπο της εξουσίας που πρεσβεύουν και στηρίζουν και  τις λογικές που εκπροσωπούνται στο Δήμο Λαγκαδά κατά το 2014.

Και…κάτι ακόμη, ας μη διαβάζουν κείμενα παλιών δικηγόρων, υπάρχει κίνδυνος να νομίσει κανείς  ότι ψάχνουν την αυτοδικαίωση.

Με κάθε τιμή

«Ένας βλάκας, απαίδευτος, και ματαιόδοξος Πανεπιστημιακός Δάσκαλος»