Αρχική Σελίδα   |    ΔΗΜΟΣ ΛΑΓΚΑΔΑ    |    ΟΙ ΔΗΜΟΙ    |    ΟΙΚΙΣΜΟΙ    |    ΑΞΙΟΘΕΑΤΑ & ΜΟΥΣΕΙΑ    |    ΣΥΛΛΟΓΟΙ    |    ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ    |    ΑΓΓΕΛΙΕΣ    |    ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΕΙΤΕ    |    ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ
28/3/2024 12:21:11



















Επισκέπτες Online: 1267


Λίστα Ενημέρωσης

Συμπληρώστε το email σας για να λαμβάνετε ενημερώσεις.






Η γειτονιά των Σαλονικιών και Λαγκαδιανών «γκασταρμπάιτερ» στο Βερολίνο
05-11-2014
Η γειτονιά των Σαλονικιών και Λαγκαδιανών «γκασταρμπάιτερ» στο Βερολίνο


ΤΟΥ ΤΙΜΟΥ ΦΑΚΑΛΗ


Πώς το γερμανικό σύστημα εκπαίδευσης βγάζει από το αδιέξοδο 11 νέους άνεργους Ελληνες επιστήμονες

Δεκαπέντε χιλιόμετρα μακριά από το Κρόιτσμπεργκ, εκεί που χτυπά η καρδιά του Βερολίνου στο Σλάχτενσε, έντεκα νέοι από τη Θεσσαλονίκη ξανακάθονται στα θρανία χτίζοντας από την αρχή την καριέρα τους.

Το Βερολινέζικο προάστιο, περιτριγυρισμένο από βίλες πλούσιων επιχειρηματιών, πολιτικών, ηθοποιών αλλά και ανθρώπων του πνεύματος «φιλοξενεί» από τον Αύγουστο τα όνειρα 11 άνεργων νέων από τη Θεσσαλονίκη και το Λαγκαδά οι οποίοι επιχειρούν να ξαναστήσουν τη ζωή τους. Εκεί, ακολουθώντας το δυαδικό σύστημα εκπαίδευσης τρεις βδομάδες το μήνα δουλεύουν ως μαθητευόμενοι σε γερμανικές επιχειρήσεις και πέντε με οχτώ μέρες το μήνα δίνουν το «παρών» στις αίθουσες τεχνικών σχολείων. Ενδιάμεσα θα παρακολουθούν για τα επόμενα τρία χρόνια που διαρκεί το πρόγραμμα μαθήματα γερμανικής γλώσσας, λαμβάνοντας ως μηνιαίες αποδοχές περίπου 850 ευρώ. Το ποσό αυτό αποτελείται από το εισόδημα του μαθητευόμενου που είναι περίπου 500 ευρώ και ένα συμπληρωματικό ποσό που προέρχεται από το πρόγραμμα MobiPro-EU του γερμανικού υπουργείου Εργασίας. Η πρωτοβουλία του εγχειρήματος ανήκει στο δήμο Λαγκαδά ο οποίος είναι αδελφοποιημένος εδώ και 20 χρόνια με την περιοχή Στέγκλιτς του Βερολίνου, ενώ το «χεράκι» του για την υλοποίηση της δράσης έβαλε και ο Χανς-Γιόαχιμ Φούχτελ.

Συνολικά με το πρόγραμμα αυτό έχουν πάει στη Γερμανία από το Φεβρουάριο του 2013 πάνω από 6.400 νέοι μαθητευόμενοι - κυρίως από χώρες της νότιας Ευρώπης. Από αυτούς μόνον οι 150 είναι Ελληνες. Ο «ΑτΚ» συνάντησε τέσσερις νέους οι οποίοι μιλούν γα τις πρώτες μέρες της μετανάστευσης αλλά και της νέας τους ζωής.

Βασίλης Σερίδης: Θα έρχομαι στην Ελλάδα μόνο για διακοπές

Φεύγοντας από το πανεπιστήμιο του Ααχεν της Γερμανίας -όπου φοίτησε για ένα εξάμηνο μέσω του ευρωπαϊκού προγράμματος Erasmus στο τμήμα χρηματοοικονομικών εφαρμογών- ο Βασίλης Σερίδης υποσχέθηκε στον εαυτό του ότι θα ξαναγυρίσει. Ενα χρόνο μετά το τέλος των σπουδών του στο ΤΕΙ Κοζάνης ο 23χρονος έμαθε για το πρόγραμμα του Λαγκαδά και άρπαξε την ευκαιρία που του έδωσε ο ομώνυμος δήμος κυνηγώντας το όνειρό του στο εξωτερικό. Από τον περασμένο Αύγουστο δουλεύει σε μια οικογενειακή εταιρεία με βιολογικά προϊόντα και ασχολείται με την αγορά, την πώληση προϊόντων και το μάρκετινγκ, αφήνοντας πίσω τη μοναδική επιλογή που του παρουσιάστηκε μέχρι τότε: να μετακομίσει στη Φλώρινα και να εργαστεί στο λογιστικό γραφείο του θείου του. «Ηθελα οπωσδήποτε να φύγω στη Γερμανία για μεταπτυχιακό. Είχα γνωρίσει τη νοοτροπία, είχα δει πώς ζουν οι άνθρωποι, την οργάνωση που έχουν και μου άρεσε αυτός ο γερμανικός τρόπος ζωής. Επιθυμούσα να βιώσω την ευρωπαϊκή εμπειρία στο εξωτερικό, το πώς είναι να ζεις σε μια χώρα σαν τη Γερμανία που είναι η κινητήρια δύναμη της Ευρώπης, κάνοντας ένα μεταπτυχιακό», θα πει.

Προβληματιζόταν, ωστόσο, για το οικονομικό και το κατά πόσο οι γονείς του θα μπορούσαν να στηρίξουν μια τέτοια επιλογή. «Για μια ελληνική οικογένεια που πληρώνει και... πληρώνει είναι κάπως δύσκολο να σπουδάζει παιδί στο εξωτερικό γιατί και ο αδερφός μου ζει αντίστοιχα στην Ισπανία» εξηγεί. Εχοντας ήδη συμπληρώσει περισσότερους από τρεις μήνες ζωής στο Βερολίνο σήμερα δηλώνει ευχαριστημένος και δικαιωμένος για την επιλογή του. Μένει με τέσσερις Ελληνες και δύο Γερμανίδες σε ένα σπίτι 240 τ.μ. στο Σλάχτενσε. Η μέρα του ξεκινάει στις 8 το πρωί και ανάλογα με το υποκατάστημα της εταιρίας που θα πάει χρησιμοποιεί τρένο ή λεωφορείο. Καθημερινά ετοιμάζει και αποστέλλει παραγγελίες, καταχωρεί νέους πελάτες, ενώ στο σχολείο εκπαιδεύεται στη στατιστική και το μάρκετινγκ. «Οι Γερμανοί σέβονται τους νέους εργαζόμενους και τους δίνουν ευκαιρίες» παρατηρεί. Οσο για τα επόμενα σχέδιά του ο ίδιος δηλώνει: Δεν θέλω να επιστρέψω. Σίγουρα θα παραμείνω 8 με 10 χρόνια. Θέλω να τελειώσω αυτά που έχω ήδη ξεκινήσει. Η ζωή είναι ωραία εδώ. Θα έρχομαι στην Ελλάδα για διακοπές».

Κατερίνα Αλεξιάδου: Στο Βερολίνο όλα γίνονται στην ώρα τους

Σπούδασε νοσηλευτική και επιχείρησε να δουλέψει στον τομέα της υγείας στη Θεσσαλονίκη. Η έλλειψη όμως ανάλογης επαγγελματικής εμπειρίας ορθωνόταν ως απροσπέλαστος τοίχος κάθε φορά που χτυπούσε τις πόρτες για δουλειά, όπως διευκρινίζει η Κατερίνα Αλεξιάδου. Σήμερα, η 20χρονη νοσηλεύτρια από την Ευκαρπία εργάζεται σε μία κλινική με ηλικιωμένους και παρακολουθεί μαθήματα ψυχολογίας, ανατομίας και ό,τι άλλο έχει σχέση με την φροντίδα ηλικιωμένων. «Δεν σκεφτόμουν τη λύση του εξωτερικού. Αλλά δεν υπήρχε περίπτωση να βρω δουλειά στην Ελλάδα όχι μόνο στο αντικείμενό μου αλλά και γενικότερα», λέει και συμπληρώνει: «Θα μπορούσα να μείνω μόνιμα στη Γερμανία. Υπάρχουν πολλοί εύκολοι τρόποι μετακίνησης, όλα γίνονται στην ώρα τους, ενώ οι άνθρωποι είναι διαφορετικοί και σε σέβονται. Είναι τυπικοί μαζί σου, σε αντίθεση με την Ελλάδα που αν πας σε μία δημόσια υπηρεσία σε βρίζουν».

Η ίδια απολαμβάνει τους γερμανικούς ρυθμούς ζωής, γοητεύεται από την πολυπολιτισμικότητα του Βερολίνου, παρακολουθεί εντατικά μαθήματα Γερμανικών και ανατρέπει την εικόνα που έχουμε γι' αυτούς. Είναι ήρεμοι, ζεστοί και χαμογελαστοί, γραφειοκράτες αλλά και πολύ... τυπικοί όπως παρατηρεί. Αναφερόμενη στα μελλοντικά σχέδιά της αποκαλύπτει: Θα ψάξω να βρω δουλειά πρώτα στον τομέα της υγείας στη Γερμανία. Αν δεν μου δοθεί όμως η ευκαιρία, θα προσπαθήσω να εκμεταλλευθω την εμπειρία στη χώρα μου».

Μαρία Δελιγκά: η ζωή κυλάει στη Γερμανία, δεν σταμάτησε όπως στην Ελλάδα

«Οταν λες στους Γερμανούς ότι έχω σπουδάσει στην Ελλάδα και έχω τελειώσει πανεπιστήμιο και ήρθα εδώ να κάνω την κατωτέρου επιπέδου εκπαίδευση σε κοιτούν και λένε τι κρίμα που δεν μπορείς να κάνεις κάτι καλύτερο στη χώρα σου και έρχεσαι εδώ και υποβιβάζεσαι», λέει με παράπονο η Μαρία Δελιγκά. Ολοκληρώνοντας τις σπουδές της στο Οικονομικό του ΑΠΘ το 2011 έκανε διάφορες δουλειές για να επιβιώσει, έχοντας πάντα στο πίσω μέρος του μυαλού της να κάνει κάποια στιγμή ένα μεταπτυχιακό στη διοίκηση των νοσοκομειακών μονάδων στο εξωτερικό. Εργάστηκε είτε ως υπάλληλος σε βιβλιοπωλείο, είτε ως γραμματέας σε κατάστημα με υδραυλικά είδη, ενώ ασχολήθηκε και με ασφάλειες αυτοκινήτων. «Σίγουρα να πληρώνεσαι μόνιμα και να 'σαι κανονικά με ένσημα είναι πλέον πολύ δύσκολο. Και ποιος όμως δεν θα ήθελε να είναι στη χώρα του, να κάνει όσα σχεδίασε και να του παρέχει η Πολιτεία όλες τις δυνατότητες», αναρωτιέται η 26χρονη οικονομολόγος από την Κάτω Τούμπα.

Η πρόταση για το Βερολίνο ήρθε σε μια στιγμή που και η ίδια έψαχνε να φύγει καθώς δεν υπήρχαν οι προοπτικές για δουλειά εδώ. «Το θεώρησα καλή ευκαιρία και είπα να δοκιμάσω», συμπληρώνει. Τις τελευταίες 120 μέρες τρεις μέρες την βδομάδα εργάζεται σε μια επιχείρηση με βιολογικά και υψηλής ποιότητας προϊόντα, ενώ δύο μέρες παρακολουθεί μαθήματα. «Η ζωή κυλάει στη Γερμανία, δεν σταμάτησε όπως στην Ελλάδα», παρατηρεί η Μαρία Δελιγκά. Από τις 9 ώς τις 6 απασχολείται στα γραφεία της διοίκησης με λογιστικά της εταιρίας, ελέγχει τα τιμολόγια ενώ πού και πού βοηθάει και στο τμήμα διαφήμισης. Από την άλλη στο σχολείο παρακολουθεί τεχνικές πωλήσεων αλλά και τρόπους συμπεριφοράς που θα πρέπει να έχει στην εταιρία.

Εύη Ουνάνοβα: από τη Φιλοσοφική του ΑΠΘ, τεχνικός γαστρονομίας στο Βερολίνο

Η φιλολογία και τα λατινικά είναι η αγάπη της, ενώ όταν αποφοίτησε από το ΑΠΘ ήθελε να γίνει καθηγήτρια. Η 24χρονη Εύη Ουνάνοβα από το Λαγκαδά για περίπου δύο χρόνια ασχολήθηκε με ιδιαίτερα μαθήματα, ενώ εντάχθηκε και σε πρόγραμμα επαγγελματικής κατάρτισης (voucher) για ένα εξάμηνο. «Ενιωσα την κρίση στο πετσί μου, Διορισμό οι φιλόλογοι δεν περιμένουμε για πολύ καιρό, ενώ διαγωνισμός ΑΣΕΠ δεν έγινε ούτε μία φορά από τότε που αποφοίτησα. Ηθελα να φύγω γιατί δεν είχα καμία ευκαιρία στην Ελλάδα. Ξέρω ότι δεν υπάρχει λόγος να μένω και να περιμένω κάτι το οποίο δεν μου δίνεται», θα πει η 24χρονη φιλόλογος.

Από τον Αύγουστο η ζωή της άλλαξε. Για τα επόμενα τρία χρόνια μία εβδομάδα θα παρακολουθεί μαθήματα τεχνικού γαστρονομίας σε μία τεχνική σχολή και τρεις βδομάδες θα εργάζεται σε πιτσαρία. Στόχος να εκπαιδευθεί πάνω στο στήσιμο και τη λειτουργία της επιχείρησης εστίασης, προκειμένου να αναλάβει η ίδια το κατάστημα αν θέλει στο τέλος του προγράμματος. «Εχω πρόταση από τα αφεντικά μου αν θέλω να κρατήσω την επιχείρηση και οι ίδιοι να ανοίξουν νέα υποκαταστήματα. Δεν σκεφτόμουν βέβαια ποτέ ότι θα γινόμουν επιχειρηματίας. Μπήκα με άλλα όνειρα στο πανεπιστήμιο. Είμαι υπερβολικά απογοητευμένη με την κατάσταση στην Ελλάδα. Βλέπω πόσες ευκαιρίες δίνονται εδώ στους νέους και το τι δεν δίνεται στην Ελλάδα», αναφέρει με παράπονο. Η ίδια δείχνει να απολαμβάνει τη σχολαστικότητα, τον προγραμματισμό και τη συνέπεια των Γερμανών. Δυσκολεύεται με το χειρισμό της γλώσσας, της λείπουν όπως λέει η οικογένεια και οι φίλοι της. Ωστόσο δεν μετάνιωσε καθόλου με την επιλογή της προβλέποντας ότι το κεφάλαιο «Ελλάδα» τελείωσε γι΄αυτήν.


www.aggelioforos.gr



 

ALBUM ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΩΝ



Επικοινωνία με lagadas.net
Επιτρέπεται η αναδημοσιεύση του υλικού μόνο με την αναφορά της πηγής © 2010 lagadas.net
design by aksium