Αρχική Σελίδα   |    ΔΗΜΟΣ ΛΑΓΚΑΔΑ    |    ΟΙ ΔΗΜΟΙ    |    ΟΙΚΙΣΜΟΙ    |    ΑΞΙΟΘΕΑΤΑ & ΜΟΥΣΕΙΑ    |    ΣΥΛΛΟΓΟΙ    |    ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ    |    ΑΓΓΕΛΙΕΣ    |    ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΕΙΤΕ    |    ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ
29/3/2024 11:26:15



















Επισκέπτες Online: 1343


Λίστα Ενημέρωσης

Συμπληρώστε το email σας για να λαμβάνετε ενημερώσεις.






Εκλογική χρονογραφία από τον Τρύφωνα Τσομπάνη
22-01-2015
Εκλογική χρονογραφία από τον Τρύφωνα Τσομπάνη


«Στη φοιτητριούλα που σ’ έχει ερωτευτεί, θα σε καταγγείλω πονηρέ  πολιτευτή…»

Αυτό ήταν το ρεφραίν ενός τραγουδιού του Διονύση Σαββόπουλου, στις αρχές της δεκαετίας του ’80, τότε που οι πολιτευτές ήταν ακόμα ερωτεύσιμοι και αγαπητοί, καθώς απ’ αυτούς εξαρτιόταν η βρύση του χωριού, η επιδότηση για την αγελάδα που ψόφησε, το χαριστικό δάνειο από την ΑΤΕ, το βόλεμα σε κάποια εργασία, η σύνταξη τυφλότητας για τους ανοιχτομάτηδες, ακόμα και η παντρειά της γεροντοκόρης με κουμπάρο τον βουλευτή, που αυτή μεν έδενε τον «γάιδαρό» της, αυτός δε είχε εξασφαλισμένες για μερικές τετραετίες τα ψηφαλάκια της οικογένειας,  το επαγγελματικό του μέλλον!!! αλλά και το μέλλον των δισεγγόνων του. Τους έβλεπες φρέσκους, αρωματισμένους, με τη μπριγιαντίνι να αστράφτει, κολλαρισμένους ανάμεσα σ έναν κόσμο που είχε ένα ρούχο για το Πάσχα κι ένα για τα Χριστούγεννα…

Τους θυμάμαι σαν τώρα να περιοδεύουν τα χωριά μας και τις πλατείες, να ντύνονται με τις σημαίες των κομμάτων τους σαν θίασος με διαφορετικό έργο (πάντα κωμωδία, που κατέληγε σε δράμα μετά τις εκλογές) αναζητώντας κοινό για το νέο έργο που θΑ ανέβαζαν. Δεν είχαν ποτέ σενάριο, ούτε πλοκή, απλά άλλοι χρησιμοποιούσαν πρώτα το ΘΑ και άλλοι πρώτα το ΝΑ και το ΟΤΑΝ, ή το αντίστροφο, και πάντως είχαν μουσική, πολλή μουσική, σε βαθμό που σφύριζαν τ’ αυτιά μας σε κάθε ομιλία! Κάπως έτσι αποκτήσαμε και μουσική παιδεία, αλλά μάθαμε και από την επιλογή της μουσικής να καταλαβαίνουμε κατά πού έγερνε ο υποψήφιος δηλαδή αριστερά ή δεξιά! Το μόνο καλό των εκλογών, έλεγε η θεία μου, ήταν ότι έπεφτε πολύ χαρτί… διαφημιστικά φυλλάδια καλά για το ψήσιμο της ρέγκας, ψηφοδέλτια πακέτα, που άλλα πήγαιναν για να γράφουν τα ψώνια και να κάνουν λογαριασμούς, ή πρόχειρο για την ορθογραφία, και άλλα εξυπηρετούσαν τις ανάγκες της τουαλέτας, τότε που το χαρτί υγείας δεν ήταν ευρείας κατανάλωσης. Ένας χορατατζής γείτονάς μου έλεγε πως αν πας σε μια Λαγκαδιανή τουαλέτα, μπορείς να καταλάβεις τα πολιτικά φρονήματα των νοικοκυραίων, από το χαρτί που είχαν κρεμασμένο στην τουαλέτα τους, δεδομένου ότι έβαζαν πάντα τα ψηφοδέλτια των αντιπάλων κομμάτων, παίρνοντας έτσι κατ’ ιδίαν, εκδίκηση!!! Σήμερα ούτε αυτή την… ανάγκη μπορούν να καλύψουν τα κόμματα, αν και θα ήθελε όλος ο λαός να τους φερθεί όπως αξίζει στον καθένα.

Πάντως και τότε κυρίαρχο στοιχείο των εκλογών ήταν η γραφικότητα, η γελοιοποίηση της λογικής μας, το δούλεμα για την ελπίδα που ανατέλλει, το ψέμα να πάει σύννεφο…και μετά …τραγουδούσαμε ήρεμα και χαλαρά, «το σύννεφο έφερε βροχή, κι έχουμε μείνει μοναχοί» για…άλλα τέσσερα ολόκληρα χρόνια! Θυμάμαι ακόμα τον αξέχαστο διάλογο πολιτευτή με κάποιον φίλο που καθώς στεκόμασταν στην πλατεία πλησίασε, μας χαιρέτησε εγκάρδια και άρχισε να μας ρωτάει για το πώς περνάμε, δείχνοντας μια ανεξήγητη οικειότητα, καθώς τίναζε από την πλάτη του φίλου μου την πυτιρίδα. Μπροστά στην αμηχανία του αλλά και τη δική μας που δεν τον γνωρίσαμε, μας ρώτησε: «ποιος είμαι, δεν ξέρετε;», και η απάντηση του φίλου, «για να τινάζεις την πυτιρίδα μου , μάλλον σαμπουάν για μαλλιά θα πουλάς». Χαμογέλασε κοκκινίζοντας και μας είπε ότι είναι βουλευτής Β΄ Θεσσαλονίκης, για να εισπράξει την απάντηση του ετοιμόλογου φίλου μου « καλά το μάντεψα ότι ασχολείσαι με τρίχες»!!! Αυτά σε εποχές που βλέπαμε τους πολιτευτές κάθε τετραετία. Τώρα όμως τα πράγματα άλλαξαν, τώρα μπορούμε, αν θέλουν οι «ηγέτες μας», να κάνουμε εκλογές και κάθε μήνα, μόνο που με τέτοιους ρυθμούς και τέτοια μυαλά που διαθέτουν θα πηγαίνουμε να ψηφίζουμε όπως στην αρχαία Αθήνα, γράφοντας πάνω σε κεραμίδι το όνομα του κόμματος, γιατί δεν θα έχουμε λεφτά να τυπώσουμε ούτε ψηφοδέλτια, έτσι όπως κατάντησαν την έρμη πατρίδα. Πάντως το ότι βγάζουν ακόμα γέλιο οι εκλογές, το έχετε προφανώς διαπιστώσει και σεις ακούγοντας όλα αυτά τα ωραία και φαιδρά σε κάθε τηλεοπτικό κανάλι, όπου διασταυρώνουν τα ανύπαρκτα ξίφη τους για το μέλλον της χώρας, για την ελπίδα που έρχεται, για τον περήφανο και αξιοπρεπή θάνατο, για την συντέλεια του κόσμου, για τους εταίρους που μας εχθρεύονται για την ομορφάδα μας και την εξυπνάδα μας, για τους αχρείους ευρωπαίους που δεν θέλουν, άκουσον-άκουσον, να μας δανείσουν για να συνεχίσουμε οι μεν άρχοντες να τρώνε ασύστολα, οι δε αρχόμενοι να απλώνουμε την αρίδα μας όπως γουστάρουμε. Αλλά…η λύση βρέθηκε, μια και η Ελλάδα είχε πάντα έξυπνους ανθρώπους που πρωτοστάτησαν στην ανακάλυψη της τυπογραφίας, θα…τυπώσουμε λοιπόν Ραχηλιάρικα, Σαμαροκοσάρικα, Τσιπρόφραγκα, και ποιος μας πιάνει, θα τραγουδάμε Μίκη Θεοδωράκη, έξω φωνή… «ποιος τη ζωή μας, ποιος την κυβερνά!!!»

Αλήθεια ποιος;;; Πάντως όχι όλοι αυτοί, από το σκούρο μαύρο ως το φλογερό κόκκινο, με όλες τις ενδιάμεσες χρωματικές διαβαθμίσεις, που τάχα νοιάζονται για το μέλλον μας, ενώ  χάσαμε ήδη το παρελθόν και ζούμε σε ένα τραγικό παρόν, όλοι πλην αυτών και των φίλων τους.

Προς το παρόν τη ζωή μας την κυβερνά η απελπισία και η αβεβαιότητα, γιατί οι ίδιοι οι πολιτικοί διατυμπανίζουν σε όλους τους τόνους, τι μας περιμένει αν μας κυβερνήσει το ένα ή το άλλο κόμμα. Μόνοι τους βγάζουν τα άπλυτά τους στη φόρα, ΑΥΤΟΙ ΞΕΡΟΥΝ, μόνοι τους φροντίζουν να αποδείξουν ότι για να επιβιώσεις αρκεί να ξέρεις να κάνεις κωλοτούμπες, να λες ανοησίες για να γίνεσαι θέμα, να λες ότι είσαι αντισυστημικός αγωνιζόμενος να φτιάξεις ένα άλλο σύστημα, να λανσάρεις την προσωπική σου ανηθικότητα για ηθική, να εθίζεις το λαό στο ψέμα ως δήθεν πολιτική αλήθεια, να καθιερώνεις την βλακεία ως φιλοσοφικό σύστημα, να διασύρεις τη ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ με λόγια και έργα, έτσι ώστε ο κάθε κουζουλός του χωριού να αναγνωρίζει στον εαυτό του τον επερχόμενο Μεσσία, να εκτιμά την ανικανότητά του ως αρετή και να την λανσάρει ως προϊόν για επιλογή και μάλιστα με ψήφο. Γιατί λέει;;; οι άλλοι καλύτεροι είναι από μένα;;;

Φυσικά, όταν βλέπεις αυτούς που κατακλύζουν τη Βουλή, η οποία παρά το ότι ανανεώθηκε κατά 50% παρέμεινε στάσιμη, αρχίζεις να αισθάνεσαι ότι ΕΣΥ λείπεις από εκεί.

ΚΥΡΙΑΚΗ, ΚΟΝΤΗ ΓΙΟΡΤΗ λέει ο λαός, 25 Ιανουαρίου του αγίου Γρηγορίου του Θεολόγου, ο οποίος έλεγε πριν από 16 αιώνες ότι «όλος ο βίος του ανθρώπου, είναι μια μέρα γι αυτούς που κοπιάζουν με γνώση και πόθο το καλό» γιατί  « η απαιδευσιά με εξουσία, γεννά την μωρία», δηλαδή τη βλακεία.

Πάντως ό,τι και να γίνει «ο βρεγμένος τη βροχή δεν τη φοβάται» πλέον! Άλλωστε η «Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει» απλά θάβει τα παιδιά της, αλλά και τα κόμματα άρχισαν να μιλούν για ελπίδα που έρχεται και που «πεθαίνει πάντα τελευταία»,ή  για έναν ηρωϊκό θάνατο, με την ελπίδα της ανάστασης εν ουρανοίς…και πάει λέγοντας…

Χαμογελάτε φίλοι μου, μόνο έτσι μπορεί να καταλάβουν ότι τους καταλάβαμε, και μέσα σε τόσο συρφετό, δεν μπορεί θα υπάρχει και κάποιο πρόσωπο πραγματικά αξιόλογο, τιμήστε τον για να τιμήσει τον όρκο του, στηρίξτε πρόσωπα και όχι άτομα, τα άτομα νοιάζονται για το άτομό τους, τα πρόσωπα έχουν μια κοινωνικότητα άλλη, που ξεχωρίζει. ΑΝΑΖΗΤΗΣΤΕ ΤΑ και τραγουδήστε το τραγουδάκι του τίτλου μας…

 



 

ALBUM ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΩΝ



Επικοινωνία με lagadas.net
Επιτρέπεται η αναδημοσιεύση του υλικού μόνο με την αναφορά της πηγής © 2010 lagadas.net
design by aksium