02-02-2015
Αρθρο της γυναικολογου Αννας Κουγιουμτσιδου
ΚΟΛΠΙΤΙΔΕΣ
Κολπίτιδα ονομάζουμε κάθε φλεγμονή του κόλπου, η οποία μπορεί να προκληθεί από μικρόβια, μύκητες, ιούς ή άλλους μικροοργανισμούς ή ακόμα να είναι άσηπτη, δηλαδή να μην οφείλεται σε κάποιο από τα παραπάνω.
Oι κολπίτιδες αποτελούν σήμερα το συχνότερο πρόβλημα υγείας που αντιμετωπίζουν οι γυναίκες και είναι η συνηθέστερη αιτία που μια γυναίκα θα επισκεφθεί τον γυναικολόγο της.
Μέσα στον κόλπο υπάρχει ένας μεγάλος αριθμός μικροοργανισμών, οι οποίοι είναι γνωστοί ως γαλακτοβάκιλλοι και αποτελούν την φυσιολογική χλωρίδα. Πρόκειται δηλαδή για μικροοργανισμούς οι οποίοι πρέπει να υπάρχουν στον κόλπο, γιατί χάρη σε ουσίες που παράγουν διατηρούν το pH του κόλπου σε επιθυμητές τιμές και εμποδίζουν την ανάπτυξη των παθογόνων μικροοργανισμών. Στην περίπτωση της κολπίτιδας λοιπόν αναπτύσσονται κάποιοι παθογόνοι μικροοργανισμοί σε βάρος της φυσιολογικής χλωρίδας, διαταράσσοντας έτσι την ισορροπία του pH και αυτό κλινικά εκδηλώνεται με τη μορφή κνησμού και υγρών στο κόλπο. Η γυναίκα με αυτά τα συμπτώματα πρέπει να απευθυνθεί στο γυναικολόγο της.
Σε τι οφείλεται η κολπίτιδα;
Η κολπίτιδα προκαλείται συνήθως από μύκητες (το πιο συχνό αίτιο), βακτηρίδια, τριχομονάδες, μυκόπλασμα, χλαμύδια, ιούς, όπως ο HPV και ο έρπης γεννητικών οργάνων, μπορεί να είναι ατροφική (στην εφηβία και εμμηνόπαυση) ή να οφείλεται σε χρήση αντιβιοτικών ή συχνή χρήση αντισηπτικών του κόλπου.
Από τις παραπάνω αιτίες οι πιο συχνές σε γυναίκες πριν την εμμηνόπαυση είναι η βακτηριακή, η μυκητησιακή και η τριχομοναδιακή κολπίτιδα.
Ποιοί παράγοντες ευνοούν τις κολπίτιδες;
• Κακή γενική κατάσταση του οργανισμού (έλλειψη ύπνου, περιορισμένη αντοχή λόγω ανθυγιεινής ή φτωχής διατροφής, στρες, κάπνισμα).
• Κολπικές πλύσεις, συνεχή χρήση ταμπόν.
•Χρήση αποσμητικών σπρέι στην ευαίσθητη περιοχή.
•Σεξουαλική επαφή χωρίς προφυλακτικό.
• Εγκυμοσύνη αλλά και εμμηνόπαυση.
• Πολύ εφαρμοστά παντελόνια ή σορτς, συνθετικά εσώρουχα.
Ποιά είναι τα συμπτώματα της κολπίτιδας;
Το πιο συχνό σύμπτωμα της κολπίτιδας είναι ο κνησμός, η αύξηση της ποσότητας των κολπικών υγρών, αλλαγή στο χρώμα και στην οσμή τους. Συνήθως υπάρχει ερυθρότητα στην περιοχή του κόλπου και πολλές φορές πόνος κατά την επαφή και κατά την ούρηση (αίσθημα καύσου).
Οι μύκητες (μυκητιασική αιδοιοκολπίτιδα) δημιουργούν έντονο κνησμό (φαγούρα) στον κόλπο και στο αιδοίο, αυξημένη ποσότητα λευκών κολπικών υγρών που έχουν τυρώδη μορφή, είναι άοσμα και παχύρρευστα καθώς και δυσκολία κατά την ούρηση ή έντονη δυσπαρευνία (πόνος κατά την σεξουαλική επαφή).
Οι τριχομονάδες χαρακτηρίζονται από κιτρινοπράσινα και δύσοσμα υγρά, ενώ η μόλυνση από το βακτήριο του αιμόφιλου από γκριζωπές δύσοσμες εκκρίσεις, ειδικά μετά από σεξουαλική επαφή. Το μυκόπλασμα και τα χλαμύδια συχνά δεν παρουσιάζουν συμπτώματα, αλλά επηρεάζουν τη γονιμότητα γιατί εάν προκαλέσουν σαλπιγγίτιδα, μπορεί να οδηγήσουν ακόμα και σε στειρότητα.
Στον έρπητα εμφανίζονται μικρές φουσκάλες και έλκη (πληγές) στο αιδοίο, ενώ τα κονδυλώματα είναι θηλώδεις προσεκβολές στο αιδοίο, στον κόλπο ή στον τράχηλο.
Πως γίνεται η διάγνωση της κολπίτιδας;
Οι περισσότερες κολπίτιδες παρουσιάζουν παρόμοια συμπτώματα, γι' αυτό δεν μπορούν να διαγνωστούν με ακρίβεια αποκλειστικά βάσει των συμπτωμάτων. Έτσι, και παρά το ότι η διάγνωση από τον γυναικολόγο απαιτεί σωστή λήψη ενός αναλυτικού ιστορικού και κλινική εξέταση της ασθενούς, συνήθως η οριστική διάγνωση επιτυγχάνεται με την καλλιέργεια κολποτραχηλικού υγρού. Αυτή η εξέταση είναι απαραίτητη προκειμένου να εντοπιστεί ποιο ακριβώς μικρόβιο είναι υπεύθυνο και στη συνέχεια να δοθεί η κατάλληλη θεραπεία.
Ποιά είναι η θεραπεία της κολπίτιδας
Συνήθως χρησιμοποιούνται τοπικά τα κολπικά υπόθετα ή κρέμες και σε κάποιες περιπτώσεις ο συνδυασμός τους με την αντιβίωση από το στόμα. Ωστόσο, ακόμη και μετά τη θεραπεία οι κολπίτιδες σε ένα σεβαστό ποσοστό των ασθενών υποτροπιάζουν. Σε κάθε περίπτωση πάντως, η σωστή πρόληψη και η έγκαιρη επίσκεψη στον γυναικολόγο μόλις εντοπίσετε τα πρώτα συμπτώματα βοηθούν σημαντικά στην αντιμετώπιση του προβλήματος.
Ποιά είναι η πρόληψη των υποτροπών;
Ο καθαρισμός της γεννητικής περιοχής να γίνεται με προϊόντα, που δεν διαταράσσουν την φυσιολογική χλωρίδα και το pH της περιοχής.
Ο καθαρισμός και το ξέπλυμα θα πρέπει να γίνεται με κατεύθυνση από τον κόλπο προς τον πρωκτό, καθώς στην περιπρωκτική περιοχή βρίσκονται μικρόβια που είναι παθογόνα για τον κόλπο.
Στις μέρες της περιόδου θα πρέπει να είναι ακόμα πιο σχολαστικός ο καθαρισμός και να συνδυάζεται με συχνή αλλαγή σερβιέτας ή ταμπόν.
Αποφεύγετε τις πλύσεις στο εσωτερικό του κόλπου με αντισηπτικά, παρά μόνο μετά από σχετική οδηγία του γυναικολόγου.
Αλλάζετε καθημερινά εσώρουχα και προτιμάτε τα βαμβακερά που επιτρέπουν στο δέρμα να αναπνέει και δεν προκαλούν ερεθισμούς.
Κατά την σεξουαλική επαφή, ιδίως με ένα καινούργιο σύντροφο, χρησιμοποιείτε πάντα προφυλακτικό.
Αν μετά την λήψη κάποιων φαρμάκων παρατηρήσετε ύποπτα συμπτώματα στην περιοχή του κόλπου, συμβουλευτείτε τον γιατρό σας για το τι πρέπει να κάνετε.
Χρησιμοποιείτε ταμπόν όσο το δυνατόν λιγότερο και, κάθε φορά, όχι περισσότερο από οκτώ ώρες. Το ταμπόν δεν αντικαθιστά τη σερβιέτα.
Ειδικά όσον αφορά στο μπάνιο στη θάλασσα ή την πισίνα, προσέξτε:
Αφού βγείτε από το νερό, να μην παραμείνετε για πολύ ώρα με το βρεγμένο μαγιό (το ίδιο ισχύει και για τα βρεγμένα ρούχα). Η υγρασία και η ζέστη δημιουργούν ιδανικό περιβάλλον για την ανάπτυξη μικροβίων και μυκήτων μετά το μπάνιο στην πισίνα ή στη θάλασσα.
Στην παραλία και φυσικά και στην πισίνα να ξαπλώνετε πάντα πάνω στην πετσέτα ή στην ψάθα σας και να αποφεύγετε την άμεση επαφή με την άμμο ή τα πλακάκια.
ALBUM
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΩΝ
.jpg)
