Γράφει ο γιατρός Αλέξανδρος Καραμανλίδης
Γενικός Χειρουργός - Στρατιωτικός Γιατρός
Ιατρείο: Λουτρών 11, Λαγκαδάς

Πρόκειται για  συχνή πάθηση δεδομένου ότι 25% των ανδρών και το 2% των γυναικών θα εμφανίσουν βουβωνοκήλη κατά τη διάρκεια της ζωής τους. Είναι βέβαια φανερό ότι η πάθηση είναι πολύ πιο συχνή στους άνδρες κυρίως λόγω της ανατομίας της περιοχής.

Βουβωνοκήλη ονομάζεται η πρόπτωση σάκου περιτοναίου (που συχνά περιέχει έντερο ή άλλο ενδοκοιλιακό όργανο) μέσω αδύναμου σημείου της βουβωνικής περιοχής του κοιλιακού τοιχώματος.

Τα αίτια της βουβωνοκήλης είναι Συγγενή (εκ γενετής) ή Επίκτητα (λόγω αυξημένης ενδοκοιλιακής πίεσης από απότομη αύξηση βάρους, χειρονακτική εργασία, κύηση, δυσκοιλιότητα, έντονος βήχας κ.ο.κ)

Συνήθως εμφανίζεται ως εξόγκωμα στην περιοχή που ακολουθείται τις περισσότερες φορές από αίσθημα δυσφορίας ή πόνου που μπορεί να περιορίσει την καθημερινή δραστηριότητα ή ακόμη και την ικανότητα για εργασία.

Παρ΄ όλο που η βουβωνοκήλη είναι συνήθως χρόνια πάθηση, δηλαδή επί έτη ο ασθενής υποφέρει την ενόχληση έως να αποφασίσει την αποκατάστασή της, μπορεί να αποβεί απειλητική για τη ζωή εάν περισφιχθεί και στραγγαλισθεί τμήμα εντέρου μέσα στο σάκο. Η βουβωνοκήλη είναι μια πάθηση εξελισσόμενη που δεν υποστρέφει αυτόματα. Εφόσον διαγνωστεί, σημαίνει ότι υπάρχει έλλειμμα, το οποίο με την πάροδο του χρόνου μεγαλώνει και  ενοχλεί περισσότερο τον ασθενή.

Η θεραπεία είναι χειρουργική και συνίσταται στην αποκατάσταση της κήλης, δηλαδή στην προώθηση του σάκου εντός της κοιλίας και ενίσχυση του κοιλιακού τοιχώματος, συνηθέστερα με πλέγμα (συνθετικό βιοσυμβατό υλικό).

Οι χειρουργικές τεχνικές για την θεραπεία των βουβωνοκηλών είναι πολλές, καθώς είναι μία πάθηση που απασχόλησε τους χειρουργούς από την γέννηση της χειρουργικής επιστήμης. Σήμερα χωρίζονται σε δύο μεγάλες κατηγορίες:

Ανοικτή αποκατάσταση: όταν με μία τομή στη βουβωνική περιοχή γίνεται η αποκατάσταση και η τοποθέτηση πλέγματος και

Ενδοσκοπική (λαπαροσκοπική): όταν τόσο η παρασκευή του σάκου όσο και η τοποθέτηση πλέγματος γίνεται μέσω μικρών οπών.

Μακροχρόνια (μετά από ένα μήνα) δεν υπάρχει διαφορά μεταξύ και των δύο μεθόδων τόσο στην ποιότητα ζωής (άλγος, δυσφορία, περιορισμός κινήσεων), όσο και στην πιθανότητα υποτροπής (επανεμφάνισης) της νόσου. Φαίνεται όμως ότι η ενδοσκοπική υπερέχει σαφώς στην άμεση μετεγχειρητική περίοδο, καθώς είναι λιγότερο επώδυνη για τον ασθενή και του επιτρέπει να επανέλθει στην καθημερινή δραστηριότητα πολύ πιο γρήγορα. Βέβαια πρόκειται για μέθοδο τεχνικά απαιτητική, που θα πρέπει να εκτελείται μόνο από χειρουργούς που έχουν εκπαιδευτεί σ΄ αυτή.

Η περίοδος αποθεραπείας μετά από χειρουργείο κήλης δεν είναι μεγάλη. Συνήθως μετά από 10-15 ημέρες ο ασθενής μπορεί να επιστρέψει στην καθημερινή δραστηριότητα ακόμη και σε ήπια άσκηση, με εξαίρεση την άρση βάρους που καλό θα είναι να αποφεύγεται για περίπου ένα μήνα.

Για περισσότερες πληροφορίες επισκεφθείτε το ιατρείο του κ. Καραμανλίδη (Λουτρών 11, Λαγκαδάς, τηλ. 23940 22722, κιν. 6974 195 953).