"Όπου και να σας βρίσκει το κακό, μνημονεύετε Διονύσιο Σολωμό…"  (Οδυσσέας  Ελύτης)

Ζήτησαν να διαφεντέψουν το τόπο μας, και πήγαν ξυπόλυτοι στ΄ αγκάθια που άπλωναν πάντα οι αγαπητοί μας σύμμαχοι και εταίροι. Αν είχαν την φρόνηση να μελετήσουν λίγο την ιστορία μας, που αποτελεί το καλύτερο σχολείο του έθνους μας, δεν θα μας έφταναν εδώ που φτάσαμε. Ο Ελύτης το λέει χρόνια τώρα, «όπου και να σας βρίσκει το κακό αδελφοί, μνημονεύεται Διονύσιο Σολωμό». Μόνο μια ανάγνωση του «ύμνου στην ελευθερία», είχε να τους διδάξει πολλά που σήμερα αγνοούν και επαναλαμβάνουν λάθη ασυγχώρητα. Δυστυχώς χρόνια τώρα όσοι θέλουν να κυβερνήσουν, αγνοούν και παραποιούν την ιστορία, διαγράφουν το νόημα της ζωής του έθνους μας αλλά και της δικής μας ζωής, δημιουργούν μια καθημερινότητα όπου υπάρχει κρίση ελπίδας, φωτός, ζωής, βιώματος, γνώσης. Διχάζουν το λαό με αρχές και θεωρίες που γελά η ευρωπαϊκή γειτονιά μας και ο κόσμος όλος. Επικαλούμαστε ένα παρελθόν που αγνοούμε και απαιτούμε από τους άλλους να σεβαστούν κάτι που δεν σεβαστήκαμε ποτέ εμείς. «Δυστυχής παρηγορία μόνη σου έμεινε να λες, περασμένα μεγαλεία και διηγώντας τα να κλαίς», λέει ο Σολωμός και συνεχίζει προφητικά θαρρείς για το μέλλον μας «μοναχή το δρόμο επήρες, εξανάρθες μοναχή, δεν είναι εύκολες οι θύρες εάν η χρεία ταις κουρταλεί». Πόσο τραγικά βιώνουμε σήμερα αυτή τη μοναξιά μέσα σε μια Ευρώπη των λαών και των εταίρων, σε μια Ευρώπη που χτίστηκε για να στεγάσει την αλληλεγγύη, την συνεργασία, την αλληλοβοήθεια, στην κοινή πορεία στην ανάπτυξη και την ευημερία και την βλέπουμε σήμερα τόσο εχθρική και σκληρή απέναντί μας, έτοιμη να μας κατασπαράξει για τα λάθη των ηγετών μας, τους οποίους όμως θεωρεί πολιτικούς της φίλους, αλλά αρνείται να τους ξεβράσει στις ξέρες της πολιτικής. Τους θεωρεί πιόνια στο σκάκι της ιστορίας χρήσιμους για τα δικά τους συμφέροντα. Μόλις χτες ο αντικαγκελάριος της Γερμανίας, μέσα στη Γερμανική βουλή σε μια κρίση ειλικρίνειας μίλησε για τους ηγέτες μας των τελευταίων χρόνων που κατέστρεψαν τον οικονομικό ιστό της χώρας, αλλά παρ’ όλα αυτά η κομματική αλληλεγγύη επέβαλε χρηματοδοτήσεις και δάνεια που δεν θα υπήρχε ποτέ περίπτωση να σηκώσουμε κεφάλι. Και μεις χειροκροτούσαμε στο «Τσοβόλα δώστα όλα» και στα χρηματιστηριακά κόλπα, στα ΕΣΠΑ που τρώγονταν, στην άκρη του τούνελ που περιμέναμε το φως και στην τρελή κατηφόρα του κομματικού διχασμού.

Και τώρα τι κάνουμε λοιπόν; Η ζωή μας να κρέμεται από ένα ΑΤΜ, και από ένα δημοψήφισμα που κοντεύει να προκαλέσει εμφύλιο πόλεμο, με την «αγαθή συνεργεία» των ΜΜΕ, που αποτελούν ντροπή για τη λογική μας καθώς την προσβάλλουν καθημερινά.

Δεν θα σας πω τι να κάνετε, όμως με ένα ΝΑΙ ή ένα ΟΧΙ η πατρίδα μπορεί να καταστραφεί αλλά μπορεί και να επιβιώσει. Δεν ξέρω τι μπορεί να σκέφτονται οι Ευρωπαίοι και ποια τα σενάρια του μυαλού και των συμφερόντων τους, τα δικά μας όμως συμφέροντα επιβάλλουν ενότητα, ομόνοια, συνεργασία, αλλαγή πορείας, και ας σταματήσουν επιτέλους όλοι αυτοί που για χρόνια τώρα φέρουν ακέραια την ευθύνη της καταστροφικής πορείας της χώρας μας, να παριστάνουν τους ναυαγοσώστες της ιστορίας, γιατί γελοιοποιούνται ακόμα περισσότερο και δεν προσφέρουν τίποτε άλλο παρά αγανάκτηση. Κυριακή κοντή γιορτή λοιπόν κι από Δευτέρα έχει ο Θεός!!!