Αρχική Σελίδα   |    ΔΗΜΟΣ ΛΑΓΚΑΔΑ    |    ΟΙ ΔΗΜΟΙ    |    ΟΙΚΙΣΜΟΙ    |    ΑΞΙΟΘΕΑΤΑ & ΜΟΥΣΕΙΑ    |    ΣΥΛΛΟΓΟΙ    |    ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ    |    ΑΓΓΕΛΙΕΣ    |    ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΕΙΤΕ    |    ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ
29/3/2024 03:28:15



















Επισκέπτες Online: 951


Λίστα Ενημέρωσης

Συμπληρώστε το email σας για να λαμβάνετε ενημερώσεις.






"Ιούλιος στον Λαγκαδά" του Τρύφωνα Τσομπάνη
30-07-2015
"Ιούλιος στον Λαγκαδά" του Τρύφωνα Τσομπάνη

ΧΡΟΝΟΓΡΑΦΙΚΑ ΣΗΜΕΙΩΜΑΤΑ  
Του Τρύφωνα Τσομπάνη

            

Αναμφίβολα ο καύσωνας των ημερών συχνά αποτελεί εμπόδιο στον βραδινό ύπνο και δεν είναι λίγες οι βραδιές που αναγκάζεσαι να περνάς τη νύχτα σου ως αργά το πρωί μέχρι να έρθει η πρώτη εκείνη πρωινή δροσούλα, ξενυχτάς με το να σκέπτεσαι, να θυμάσαι, να νοσταλγείς μέρες και καιρούς αλλοτινούς, περασμένους μεν αλλά όχι μακρινούς. Συνήθως όταν περνούσε το πανηγύρι της Αγίας Παρασκευής, θεωρούσαμε ότι είμαστε πια στη μέση του καλοκαιριού, αυτού του καυτού καλοκαιριού που πάντα έκανε τον Λαγκαδά διακεκαυμένη ζώνη, με την θερμοκρασία να χτυπά τους 40ο C και την υγρασία να σε πνίγει στην κυριολεξία. Η ζέστη έπιανε από το πρωί στην πόλη μας, αλλά οι ασχολίες των ανθρώπων, το καθημερινό τρέξιμο για τη δουλειά και οι έγνοιες για τον επιούσιο δεν σ’ άφηναν να προβληματιστείς. Όσοι δούλευαν στα χωράφια βίωναν πιο έντονα βέβαια το πρόβλημα, αλλά οι μπαξεβαναραίοι είχαν το πλεονέκτημα ότι όλη μέρα τσαλαβουτούσαν στα νερά καθώς πότιζαν τους μπαξέδες και τα μοτοράκια αντιλαλούσαν στον κάμπο, καθώς ξεδιψούσαν τη γη και την παραγωγή της, ενώ τα καρπούζια δροσίζονταν μέσα στα χαντάκια του νερού για ν’ αποτελέσουν στο μεσημεριανό γεύμα το πλούσιο επιδόρπιο του γεωργού. Ο πάντοτε πρόθυμος τότε Δήμος φρόντιζε να προσφέρει ανάσες δροσιάς στην πόλη με την γνωστή καταβρεχτήρα να ποτίζει τις γειτονιές αλλά και την αγορά της πόλης, ως μια αναψυχή στους ανθρώπους που δραστηριοποιούνταν τότε στην αγορά. Τα παιδιά απολάμβαναν αυτή την προσφορά και τη διασκέδαζαν με όλη τους την ψυχή, καθώς μάζευαν τα ρούχα τους ψηλά και έτρεχαν πίσω από το αυτοκίνητο του Δήμου, κάνοντας πολλές φορές τον οδηγό, τον κυρ-Χρήστο Νάνου, ή τον Γιάννη Καραγιοβάννη και τον Κωτσούλα να λαχταρούν μη βρεθεί κανένα μικρό κάτω από τις ρόδες τους. Τ’ αλώνια σχεδόν τελειώνανε και η συγκομιδή αποθηκεύονταν στις αποθήκες ή στα σπίτια μέχρι να πάει στο μύλο ή στον έμπορο. Υπήρχε έθιμο παλιό σε κάποιες οικογένειες παλιές του Λαγκαδά, από την πρώτη συγκομιδή των σιτηρών να προσφέρουν ένα μέρος στην αγια-Παρασκευή και μάλιστα με τρόπο απόλυτα διακριτικό πήγαιναν και άφηναν ένα τσουβάλι στάρι ή καλαμπόκι, ανάλογα με τη σοδειά, στο πίσω μέρος της εκκλησίας, έξω από το ιερό. Κάποιοι μάλιστα άφηναν και χρήματα, αλλά κανένας δεν διανοούνταν να πάει και να κλέψει τις προσφορές των ανθρώπων για τον ναό. Το έθιμο αυτό της προσφοράς των «απαρχών», δηλαδή των πρώτων καρπών της γης, ήταν πανάρχαιο έθιμο με παγκόσμια διάχυση αλλά σε μας έπαιρνε ένα χαρακτήρα φιλανθρωπίας και αλληλεγγύης. Στους δροσισμένους λοιπόν δρόμους του Λαγκαδά θα έβλεπες σε λίγο να ξεπροβάλλει ο μπαρμπα-Νίκος ο παγωτατζής με το κασάτο και το μπιλ-μπώλ, ο κυρ-Μήτσος ο Μπαλτάς με το σάμαλι και τα φινίκια, ο Γιαννάκης που «έφτανε» με γλυκά κάθε είδους, τότε θα άναβαν και τα λουξ των πωλητών ξηρών καρπών του Παπίογλου, του κυρ-Πασχάλη, του παππού Κώστα και της γιαγιάς που μπροστά στο πάρκο πωλούσαν ξηρούς καρπούς και αναψυκτικά παραγωγής Λαγκαδά, από το ποτοποιείο Ασβεστά και Αφών Καραγεωργίου, με την απίστευτη εκείνη λεμονάδα και την μπυράλ.

Τα χέρια μας γεμάτα ξηρούς καρπούς και η αγορά ένα απίστευτο ποτάμι από νέους αλλά και γέρους, οικογένειες με τα παιδιά που μετά από καθιερωμένη βόλτα, κατέληγαν σε κανένα ταβερνάκι με τις αξέχαστες ευωδιές όχι μόνο των γιασεμιών αλλά και των ψητών που τρυπούσαν τις μύτες ή στο καταπληκτικό εκείνο πάρκο που ο κυρ-Δημοσθένης το είχε πάντα σαν ανθοέκθεση ή σαν γλυπτό μνημείο φυτών, με τα χαρακτηριστικά παγκάκια, τραπεζάκια και πολυθρόνες από θάμνους. Πώς πραγματικά κατάφερνε ένας άνθρωπος να έχει όλο τον Λαγκαδά στολισμένο με λουλούδια και πράσινο είναι απορίας άξιο για τους σημερινούς καιρούς. Οσοι δεν είχαν διάθεση για πάρκο, φαγητό ή βόλτα, κατέληγαν στα θερινά σινεμά το ΡΙΟ και την ΑΪΝΤΑ που πάντα μέσα σε όμορφο και δροσερό περιβάλλον γεμάτο πράσινο και λουλούδια πρόβαλαν ταινίες του ελληνικού  και του ξένου κινηματογράφου, με εκείνες τις όμορφες γιγαντοαφίσες που ζωγράφιζαν ο κυρ-Γιάννης Μαρμαράς και ο κυρ-Θανάσης Τζιταμίδης ανταγωνίζονταν τα έργα των επαγγελματιών ζωγράφων της Θεσσαλονίκης. Στο σινεμά η φωνή του μικροπωλητή θα σε καλούσε να απολαύσεις τα «σπόρια, στραγάλια, φυστίκια, γκαζόζες, λεμονάδες, πορτοκαλάδες, μπυράλ»!!! Στου Ζαχαρά και το ζαχαροπλαστείο του Λάτσιου έπρεπε να πας από νωρίς να πιάσεις καρέκλα, και στου Τανάσκου και του Λητσιούση τα σφαιριστήρια, η νεολαία αθλούνταν στο ποδοσφαιράκι και το μπιλιάρδο.

Όσοι δεν είχαν τρόπο και λόγο να κατέβουν στην αγορά, «σια κατ’»  όπως έλεγαν οι ντόπιοι, έμεναν στη γειτονιά όπου συνέχιζαν τη δουλειά καθαρίζοντας καλαμπόκια, με τα απίστευτα εκείνα αντικουνουπικά, δηλαδή μια αναμμένη βουνιά να καπνίζει, και άλλοι πάλι μαζεύονταν παρέες - παρέες στις εξώπορτες των σπιτιών και στήνονταν το παραδοσιακό μουχαμπέτι, αυτό που λέμε σήμερα δελτίο ειδήσεων των εννιά στον ΣΚΑΪ!!! Δεν υπήρχε περίπτωση να μη σχολιαστούν όλα τα γεγονότα και φυσικά όλοι οι πρωταγωνιστές. Εκεί θα άκουγες και μασάλια και ανέκδοτα και ιστορίες για πολέμους και την καταστροφή της Σμύρνης, για το πώς έπεσε το Τεπελένι ή για την επίλυση του Κυπριακού όπου βαθυστόχαστα ο κυρ-Χρήστος ο επιλεγόμενος και Πρόεδρος έλεγε με στόμφο: «Η Κύπρους δεν έχει ανάγκη, έχει τον Μακάβριου, ξέρεις ρε τι σημαίνει Μακάβριους;;;». Αλλά και δεν ήταν λίγες οι φορές, που τουλάχιστον στη γειτονιά μου τη «Μικρά Ελβετία», άκουγες και τα πιο ωραία Λαγκαδιανά τραγούδια, εκεί κάτω από τον πλάτανο του Σπύρου, όπου ο κυρ-Πασχάλης μέσα σε μια πραγματική μυσταγωγία τραγουδούσε για τη «μάνα του Ντούλα που θλίβονταν» ή έκλεινε πάντα τη βραδιά με ένα νοσταλγικό αμανέ:

«Ήρθε η ώρα κι στιγμή

‘πόψε να τραγουδήσω

και στην καλή παρέα σας

καληνυχτιά ν’ αφήσω».



 

ALBUM ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΩΝ



Επικοινωνία με lagadas.net
Επιτρέπεται η αναδημοσιεύση του υλικού μόνο με την αναφορά της πηγής © 2010 lagadas.net
design by aksium