Αρχική Σελίδα   |    ΔΗΜΟΣ ΛΑΓΚΑΔΑ    |    ΟΙ ΔΗΜΟΙ    |    ΟΙΚΙΣΜΟΙ    |    ΑΞΙΟΘΕΑΤΑ & ΜΟΥΣΕΙΑ    |    ΣΥΛΛΟΓΟΙ    |    ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ    |    ΑΓΓΕΛΙΕΣ    |    ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΕΙΤΕ    |    ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ
28/3/2024 23:46:11



















Επισκέπτες Online: 1117


Λίστα Ενημέρωσης

Συμπληρώστε το email σας για να λαμβάνετε ενημερώσεις.






«Στου  προφήτη Ηλία τα σοκάκια…»
21-07-2016
«Στου προφήτη Ηλία τα σοκάκια…»

Χρονογράφημα του Τρύφωνα Τσομπάνη

Παλιό κι αγαπημένο τραγούδι της εποχής που ομόρφυνε τα χρόνια της νιότης μας: «Στου προφήτη Ηλία τα σοκάκια, τα βραδάκια, περπατούσαμε, μου μιλούσες, πόσο μ’ αγαπούσες!»

Ο προφητ-Ηλίας άγιος αγαπημένος του Ιουλίου δέσποζε πάντα στα ψηλότερα μέρη των χωριών και κυρίως πάνω σε βουνοκορφές, τα δε εικονίσματά του τον έφεραν πάντα ζωγραφισμένο να είναι πάνω σε άρμα ή άμαξα που την έσερναν τέσσερα άσπρα άλογα και ως αρματηλάτης ανέβαινε στον ουρανό. Αυτή η εικονιστική απόδοση της μορφής του προφήτη Ηλία ήταν η ιδέα ώστε να θεωρείται ο προστάτης άγιος μια συμπαθούς επαγγελματικής τάξης των καροποιών.

Ο Λαγκαδάς, ως κεφαλοχώρι, ήταν το μέρος που είχε για την εποχή του τα περισσότερα καροποιεία. Κατά μια μέτρηση του 1960 υπήρχαν στην πόλη μας περίπου 10-12 καροποιεία, και βέβαια υπήρχαν μαζί και τα συναφή επαγγέλματα όπως των πεταλωτήδων, των σαγματοποιών, των σαμαρτζήδων, και των σιδεράδων, που εμπλέκονταν άμεσα ή έμμεσα με την τέχνη του καροποιού. Κάθε χρόνο λοιπόν σαν τέτοια μέρα οι καροποιοί του Λαγκαδά, που είχαν έναν από τους πιο παλιούς Συλλόγους της πόλης μας, είχαν επίσημη αργία. Τους έβλεπες πρωϊ-πρωϊ ντυμένους με τα καλά τους να πηγαίνουν στην εκκλησία για να λειτουργηθούν και να ανάψουν ένα κερί στη μνήμη του προστάτη αγίου τους, να κάνουν την καθιερωμένη αρτοκλασία και μετά την απόλυση της εκκλησιάς το’ χαν επίσης «τάμα» να συνεχίζουν την εκκλησιαστική κατάνυξη με την κατάνυξη του ούζου και της ρετσίνας στα γνωστά και φημισμένα τότε ταβερνάκια του Λαγκαδά, «Το αηδονάκι», «Τα 5Φ», ή στου κυρ-Λάμπρου. Στη συνέχεια έβγαιναν την καθιερωμένη αναμνηστική φωτογραφία και έδιναν ευχές για χρόνια καλά και του χρόνου με υγεία και καλά μπερεκέτια. Το επάγγελμα του καροποιού στην πόλη μας, στην μορφή που το γνωρίσαμε εμείς δηλαδή με τα τετράτροχα κάρα, πρέπει να γνώρισε μεγάλη άνθιση γύρω στο 1920. Ως τότε υπήρχε βέβαια, αλλά κυρίως το μεταφορικό μέσον της εποχής ήταν η βοϊδάμαξα και κατά το 1915 όταν άρχισαν να έρχονται οι πρώτοι πρόσφυγες Θρακιώτες με τα γαϊδουράμαξα από τις πατρίδες τους, έφεραν και το νέο μέσο μεταφοράς το δίτροχο.

Όμως ο Λαγκαδάς μετά την ανταλλαγή των πληθυσμών του ’13 αλλά και το κακό του ’22, γνώρισε μια νέα επαγγελματική τάξη αυτή των λαχανοκηπουρών, των γνωστών ως μπαξεβαντζήτδων, οι οποίοι ανέπτυξαν την καλλιέργεια των λαχανόκηπων και των άλλων γνωστών κηπευτικών προϊόντων, που δόξασαν την πόλη με τις τρομερές μελιτζάνες και ντομάτες που ζύγιζαν οι 3 μιάμιση οκά…κατά το γνωστό άσμα, και ήταν ανάγκη πλέον να εφεύρουν νέους τρόπους μεταφοράς των προϊόντων τους στην αγορά της Θεσσαλονίκης. Αυτή την ανάγκη λοιπόν κάλυψε η συμπαθής τάξη των καροποιών που συναγωνίζονταν όχι μόνο στην καλή κατασκευή των αμαξιών, αλλά σε κάποια εποχή άρχισαν να πωλούν τις άμαξές τους διακοσμημένες από ζωγράφους της πόλης. Ο γνωστότερος και καλύτερος της τέχνης αυτής ο κυρ-Μανωλούδης, ένας ωραίος λαϊκός καλλιτέχνης της εποχής. Αργότερα διακρίθηκαν κι άλλοι στη ζωγραφική των αμαξιών όπως ο Δημήτρης και ο ανεψιός του Τάκης Κισαπαναγιώτης. Ο Δημήτρης Κισαπαναγιώτης γύρω στο 1970 προωθώντας την τέχνη της αμαξοκαροποιϊας έκανε το πρώτο μεταλλικό κάρο και πήρε μάλιστα και δίπλωμα ευρεσιτεχνίας από το υπουργείο βιομηχανίας η δε Αγροτική Τράπεζα έδινε ειδικά δάνεια για την αγορά μεταλλικών αμαξωμάτων. Με την πρώτη εμφάνιση όμως των αγροτικών αυτοκινήτων γύρω στα 1973 οι αμαξοκαροποιοί του Λαγκαδά γνώρισαν τι θα πει επαγγελματική κρίση και στράφηκαν σε άλλα επαγγέλματα.

Οι σκέψεις αυτές ήρθαν αυθόρμητα στο νου σήμερα ανήμερα του προφήτη Ηλία, καθώς οι κόρες και οι νύφες των παλιών μαστόρων έδιναν τα ονόματά τους στον παπά να τα μνημονέψει όπως το ’χαν κι αυτοί συνήθειο. Σήμερα απόμεινε ένας μόνο καροποιός στην Άσσηρο, να συνεχίζει την παράδοση και την τέχνη του καροποιού. Ας ελπίσουμε ότι η πολύπαθη χώρα μας δεν θα ξαναγυρίσει και πάλι στην εποχή του αραμπά!!!!!



 

ALBUM ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΩΝ



Επικοινωνία με lagadas.net
Επιτρέπεται η αναδημοσιεύση του υλικού μόνο με την αναφορά της πηγής © 2010 lagadas.net
design by aksium