Ένα φωτεινό παράδειγμα αρμονικής συμβίωσης ντόπιων και προσφύγων αποτελούν τα Λαγκαδίκια του δήμου Λαγκαδά.

Το κέντρο φιλοξενίας προσφύγων στα Λαγκαδίκια υποδέχθηκε τους πρώτους πρόσφυγες, τέλη Απριλίου. 

Αρχικά, οι κάτοικοι ήταν επιφυλακτικοί και ο φόβος για το άγνωστο τους έκανε να είναι κάπως κουμπωμένοι. Ωστόσο, μέρα με τη μέρα οι σχέσεις μεταξύ τους άρχισαν να αναπτύσσονται.

Νεαροί πρόσφυγες άρχισαν να αποκτούν φιλίες με Έλληνες, οικογένειες άρχισαν να πηγαίνουν τα παιδιά τους στις παιδικές χαρές και γενικά όλα εξελίσσονταν ομαλά.

Τα παραδείγματα αρμονικής συμβίωσης Ελλήνων και προσφύγων είναι πολλά. Ένα από τα φωτεινότερα αποτελεί η φιλία της Πηνελόπης με την Αϊα και την Ινές.

Η Πηνελόπη Βάρκα είναι 22 χρονών, σπουδάζει στη Φιλοσοφική του ΑΠΘ και ζει στο Βασιλούδι, όπου εργάζεται σε καφετέρια εδώ και ένα χρόνο περίπου.

Λόγω της δουλειάς της συναναστρέφεται συχνά με πρόσφυγες από το κέντρο φιλοξενίας, που κάνουν τη βόλτα τους και πολλές φορές πίνουν τον καφέ τους στο μαγαζί, όπου εργάζεται.

"Είναι πολύ ευγενικοί. Δεν έχουν δημιουργήσει ποτέ πρόβλημα", τονίζει στο thestival.gr η Πηνελόπη.

Ο θείος της τους τελευταίους τέσσερις μήνες εργαζόταν στο catering του κέντρου φιλοξενίας, με αποτέλεσμα να γνωρίσει και να αποκτήσει φιλίες με πολλούς πρόσφυγες. Μία από αυτές τις γνωριμίες ήταν η αιτία η 22χρονη φοιτήτρια να αποκτήσει δύο καινούργιες φίλες.

"Μας γνώρισε ο θείος μου. Τα αγγλικά τους ήταν άπταιστα, οπότε η συνεννόηση δεν ήταν δύσκολη. Πήγαμε θάλασσα μαζί, ενώ όποτε με βλέπουν έξω με χαιρετάνε αμέσως, σε αντίθεση με πολλούς γνωστούς μου", λέει χαριτολογώντας η Πηνελόπη Βάρκα.

Όπως επισημαίνει, γνώρισε και έκανε πολλούς φίλους στο κέντρο φιλοξενίας. Μάλιστα, για να τονίσει την τιμιότητα των προσφύγων μας ανέφερε ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα.

"Είχε πέσει το κινητό μου στο κέντρο. Ένα καλό smartphone. Έπαιρνα τηλέφωνο και τελικά την τρίτη φορά το σήκωσαν. Κουτσά στραβά συνεννοηθήκαμε, δώσαμε ραντεβού στο κέντρο και μου το έδωσαν", τόνισε ο κ. Σταματιάδης.

Τη Δευτέρα 10 Οκτωβρίου, στο γυμνάσιο και το δημοτικό Λαγκαδικίων, τα προσφυγόπουλα έκαναν το πρώτο τους μάθημα. Εκεί, δεν υπήρχαν κάμερες και φιέστες. Δεν υπήρχαν ρατσιστικές κραυγές ή γονείς που βάζουν λουκέτα.

Στα Λαγκαδίκια μερικά παιδιά πήγαν σχολείο μετά τις 15:00 και η ζωή συνεχίζεται σαν να μην συμβαίνει τίποτα.

Οι κάτοικοι αυτού του χωριού δίνουν το παράδειγμα και δείχνουν πως ακόμα και με διαφορετική κουλτούρα, γλώσσα και θρησκεία μπορούμε όλοι μαζί να ζήσουμε αρμονικά.