Αρχική Σελίδα   |    ΔΗΜΟΣ ΛΑΓΚΑΔΑ    |    ΟΙ ΔΗΜΟΙ    |    ΟΙΚΙΣΜΟΙ    |    ΑΞΙΟΘΕΑΤΑ & ΜΟΥΣΕΙΑ    |    ΣΥΛΛΟΓΟΙ    |    ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ    |    ΑΓΓΕΛΙΕΣ    |    ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΕΙΤΕ    |    ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ
29/3/2024 06:35:43



















Επισκέπτες Online: 454


Λίστα Ενημέρωσης

Συμπληρώστε το email σας για να λαμβάνετε ενημερώσεις.






"Εν Λαγκαδά την 24η Οκτωβρίου 1944" του Τρύφωνα Τσομπάνη
24-10-2016
"Εν Λαγκαδά την 24η Οκτωβρίου 1944" του Τρύφωνα Τσομπάνη

Ο καιρός από μέρες τώρα φαινόταν μουντός και αυτή του η μουντάδα πλάκωνε θαρρείς τις ψυχές των ανθρώπων και επηρέαζε την διάθεση τους. Θα μου πείτε κι αν ήταν λιακάδα σε τι θα άλλαζε η ζωή των Λαγκαδιανών, αφού μέρες τώρα η Γερμανική διοίκηση έδειχνε σε κάθε ευκαιρία τα δόντια της και φανέρωνε μια απρόσμενη νευρικότητα αλλά και κινητικότητα. Τις νύχτες όπου νωρίς - νωρίς μαζεύονταν ο κόσμος μέσα, γιατί η κυκλοφορία ήταν απαγορευμένη μετά από κάποια ώρα, άκουγαν μια περίεργη κινητικότητα και ένα πηγαινέλα, που δημιουργούσε σκέψεις αλλά και ανησυχία. Οι πληροφορίες που έφταναν από τη Μέση Ανατολή και τις ανταρτικές ομάδες ήταν ότι η κραταιά Γερμανία μετράει τις μέρες της για να ξεκουμπιστεί από την πατρίδα μας, που υπέστη μια τετραετή κατοχή που τέτοια δεν γνώρισε άλλος λαός. Οι θυσίες των ανθρώπων αμέτρητες, η φτώχεια…να  μην έχεις λόγια να την περιγράψεις! Οι δυστυχίες που φέρνει ένας πόλεμος, θαρρείς έπεσαν όλες μαζί πάνω στο δύστυχο λαό μας. Οι καταστροφές, οι κλοπές των μαυραγοριτών, οι φόνοι και οι εκφοβισμοί των Βουλγάρων, τα καταναγκαστικά έργα των ανθρώπων στη Μίκρα. Τι να πρωτοπείς και τι να πρωτοθυμηθείς. Πάνε μέρες τώρα που στο στρατόπεδο της γερμανικής φρουράς υπήρχε μεγάλος εκνευρισμός. Τους ενοχλούσε το κάθε τι και η παραμικρή κίνηση τους δημιουργούσε ένταση και παράλογες δράσεις. Έτσι κάπως φάγανε και τον μπαρμπα-Δημητρό τον Μαυροβουνιώτη, που περνώντας έξω από το στρατόπεδο κοίταξε λοξά τον φρουρό, με όχι ιδιαίτερα αισθήματα  αγάπης. Αυτό ήταν… ο φρουρός τον έβρισε και τον χτύπησε με τον υποκόπανο, μα ο μπαρμπα-Δημητρός, που είχε ακόμα ανοιχτή την πληγή από τον χαμό του παιδιού στην Αλβανία, αρπάζει το όπλο και μέτρησε τα πλευρά του γερμανού φρουρού, χωρίς να προλάβει να πει Χίτλερ… Σε λίγη ώρα ένας ολόκληρος λόχος περικύκλωνε το σπίτι του και το έβαζε φωτιά πιστεύοντας ότι θα τον έκαιγε ζωντανό. Αλλά ο παππούς κατάφερε και γλύτωσε. Τι το θες όμως…την άλλη μέρα τον βρήκαν σκοτωμένο κάτω από τη γέφυρα. Η ίδια νευρικότητα και στον άλλη μονάδα των Γερμανών που στρατοπέδευε προς τα Λουτρά. Μια μικρή παρέα παιδιών, οι αείμνηστοι τώρα Θεολόγος Θεολόγου και Γιώργος Ξενόπουλος, που πήγαιναν πότε-πότε προς τα εκεί, για να βλέπουν τα κανόνια κι αν η διάθεση των στρατιωτών ήταν καλή τους έδιναν  άσπρες σοκολάτες. Την μέρα εκείνη όμως, μόλις πλησίασαν κοντά στην περίφραξη, που ήταν τοποθετημένα και μικρά πολυβόλα γύρω-γύρω, άκουσαν τις αγριοφωνάρες του φρουρού να τους διώχνει. Τα παιδιά, μη καταλαβαίνοντας γερμανικά, πλησίασαν όσο πιο κοντά μπορούσαν για να καταλάβουν τι λέει, τότε ο φρουρός με την ξιφολόγχη χτυπά τον Θεολόγο στον γλουτό τραυματίζοντάς τον. Τα παιδιά πάγωσαν από την έκρηξη του φρουρού που ως χτες τους μοίραζε σοκολάτες!!! Ο Θεολόγος έδειχνε ως τα γεράματά του την πληγή του γλουτού του και έλεγε γελώντας ότι ήταν το τελευταίο θύμα του Λαγκαδά!!!Παράλληλα  η νευρικότητα άρχισε να εξαπλώνεται και σε όλη την περιοχή γιατί κατά έναν ανεξήγητο τρόπο οι Γερμανοί έβγαλαν διαταγή να παραδώσουν όλοι τα άλογα και τα κάρα τους μέσα σε δυο μέρες. Ο Χρήστος Φυλάκης με την παρέα του αποφάσισαν να μη τα παραδώσουν γιατί ήξεραν πως θα έχαναν δια παντός τα ζώα τους και τότε πώς θα δούλευαν τα χωράφια τους. Έτσι έφυγαν έξω από τον Λαγκαδά και κρύφτηκαν στο κτήμα ενός γεωπόνου του Μαγκολέτσου, μέχρι να καταλαγιάσει η οργή των κατακτητών. Το βράδυ της 22ας Οκτωβρίου μέσα στην απόλυτη σιγή της νύχτας άκουγες τα ποδοβολητά των Γερμανών να περιδιαβαίνουν την πόλη, σαν κάτι να ετοίμαζαν.

Ξημερώνοντας 24 Οκτωβρίου, παραμονή του Αη-Δημήτρη, η κυρά-Κόφταινα κοιλοπονούσε, έφτασε, είπαν οι μαμές, η ώρα της να γεννήσει. Ο πόνος άρχισε κατά το ξημέρωμα να γίνεται πιο έντονος και οι φωνές της γέμιζαν το δωμάτιο, αλλά κατά περίεργο τρόπο και έξω στην πόλη ακούγονταν συνεχείς εκρήξεις, και αυτό αύξανε τον φόβο και την αγωνία των ανθρώπων. Σε λίγο οι πληροφορίες έφτασαν ότι οι Γερμανοί ανατινάζουν όλο το δίκτυο ηλεκτρισμού του Λαγκαδά, αφού προηγουμένως είχαν δέσει με δυναμίτη όλες τις κολόνες του ηλεκτρισμού. Αυτό όμως που συντάραξε την πόλη ήταν ένας τρομερά δυνατός θόρυβος, που έμοιαζε σαν να γινόταν σεισμός. Αφού καταλάγιασε ο θόρυβος και ο φόβος, η τρομερή είδηση ήρθε να γεμίσει με λύπη όλη την πόλη του Λαγκαδά. Οι «τρομεροί» και «δυνατοί» κατακτητές που για μια τετραετία σκότωναν, κατέστρεφαν και έκλεβαν τα πάντα, ανατίναξαν και την γέφυρα της πόλης, αποκόπτοντας την πόλη από την Θεσσαλονίκη και τα άλλα χωριά, επειδή φοβόταν πως κατά την υποχώρησή τους, θα τους χτυπούσαν οι ανταρτικές ομάδες της περιοχής. Αυτός ο τελευταίος κρότος ήταν και ο τελικός πόνος  της κυρά-Κόφταινας, που γέννησε ένα υγιέστατο αγόρι, τον Γιώργο, που θυμάται πάντα τις αφηγήσεις της μάνας του για την ημέρα της γέννησής του.

Πήρε πολύ καιρό για να αποκατασταθεί η γέφυρα, ως τότε όλα τα αγώγια γινόταν μέσα από το ποτάμι, εάν φυσικά δεν είχε νερό. Αυτές τις αισχρότητες των κατακτητών ποτέ κανείς δεν τις ανέδειξε και δεν ζήτησε αποζημιώσεις. Πέρα από το γεγονός ότι καθ΄όλη τη διάρκεια της κατοχής τα αλιεύματα της λίμνης κατάσχονταν για το γερμανικό στρατό, το ηλεκτρικό δίκτυο κατεστράφη τελείως, ανατίναξαν δε και τη γέφυρα για να καταστρέψουν τελείως την ζωή και την εμπορική κίνηση της πόλης μας που τότε τροφοδοτούσε με κηπευτικά όλη τη Θεσσαλονίκη και τις γύρω περιοχές.

Ας είναι…έχει ο καιρός γυρίσματα, και κατά πως λέγαν οι παλιοί και όλα εδώ πληρώνονται. Μακάρι..



 

ALBUM ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΩΝ



Επικοινωνία με lagadas.net
Επιτρέπεται η αναδημοσιεύση του υλικού μόνο με την αναφορά της πηγής © 2010 lagadas.net
design by aksium