Τέσσερα χρόνια μετά αποφάσισε να αφήσει τα ράσα και να επιστρέψει στις εκπομπές αστρολογίας και τηλεμαντείας.

Στην πρώτη του συνέντευξη στην Espresso, ο Νίκος Χορταρέας εξηγεί τον λόγο που θέλησε να ασχοληθεί και πάλι με το παλιό του επάγγελμα.

«Βρίσκομαι σε μία φάση αλλαγής, θεληματικά ή άθελα. Ξεκινάω να κάνω αυτό που ξέρω καλύτερα από όλους, εκπομπές στην τηλεόραση και να λύνω μάγια. Οι εκπομπές μου θα παίζουν σε διάφορα κανάλια σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, και ξεκινάω και στην Κύπρο, στο κανάλι Plus» αναφέρει ο Νίκος Χορταρέας.

Υπήρχε ένα μυστήριο αναφορικά με τη χειροτονία του και αν όντως είχε χειροτονηθεί. Ο Χορταρέας απαντά πως «το μυστήριο ήταν ποιος με χειροτόνησε. Λειτουργούσα σε 16 εκκλησίες, έχω φωτογραφίες με άπειρους κληρικούς να λειτουργούμε μαζί με δεσπότη. Δεν θα μπορούσαν να γίνουν όλα αυτά εάν δεν είχα χειροτονηθεί. Ανήκα στη Μητρόπολη Λαγκαδά και λειτουργούσα σε ένα μεγάλο προσκύνημα στην Παναγία Περπατούσα στο Ηράκλειο Λαγκαδά» και προσθέτει αναφορικά με το αν οι πιστοί τον αποδέχτηκαν εύκολα. «Δεν έχετε παρά να ρωτήσετε σε εκείνα τα μέρη. Γεμίζαμε τις εκκλησίες από τον κόσμο. Ένιωσα πραγματική αγάπη από τους πιστούς και τον κλήρο. Είχα φτάσει να κάνω 40 εξομολογήσεις την ημέρα».

Για το πώς βρέθηκε στη Μητρόπολή Λαγκαδά αναφέρει: «Όταν πήγα να γίνω μοναχός, μου είπε ο μητροπολίτης, ο αείμνηστος Ιωάννης Τασσιάς, ένας πολύ μεγάλος ιεράρχης, «θα σε βγάλω Κυπριανό, τον άγιο της Εκκλησίας που ήταν μάγος και αποφάσισε να αφιερώσει τη ζωή του στον Θεό». Με τον Ιωάννη Τασσιά γνωριζόμασταν από παλιά, ήμασταν γείτονες και αυτός με χειροτόνησε. Όχι μόνο με αποδέχτηκε, αλλά κάναμε και σπουδαίες αγαθοεργίες, όπως ένα γηροκομείο που ήταν έτοιμο να ανοίξει, αλλά, δυστυχώς, εκοιμήθη και δεν προλάβαμε. Επίσης έναν χώρο φιλοξενίας για ηλικιωμένους με Αλτσχάιμερ, αλλά έμειναν όλα μισοτελειωμένα».

Σχετικά με την απόφασή του να αφήσει τα ράσα, ο Νίκος Χορταρέας δηλώνει: «Η απόφαση ήταν εν μέρει δική μου. Αρχικά εγώ έμενα στη Μητρόπολη Λαγκαδά και ήμουν από το πρωί μέχρι το βράδυ. Όλη την ημέρα ήμασταν μαζί με τον μητροπολίτη και ενώ έγινε η χειροτονία μου δεν υπέγραψε τα χαρτιά. Ήταν κάτι τόσο τυπικό που δεν δώσαμε σημασία. Συγχωρέθηκε και έφυγε πολύ γρήγορα, και ξαφνικά τα χαρτιά μου έμειναν ανυπόγραφα. Οπότε ο επόμενος σου λέει «εγώ δεν σε χειροτόνησα, οπότε πώς να υπογράψω;» Ούτε κανείς θα έβαζε το χέρι του να υπογράψει για τον Χορταρέα. Δεν τους κατηγορώ, είναι οι καλύτεροι ιεράρχες, είναι πολύ αξιόλογοι! Μου είπαν να κάνω δικαστήριο με τις φωτογραφίες που έχω και με μάρτυρες τους πιστούς και κληρικούς για να πάρω τα χαρτιά μου. Ιερέας δεν είναι, όμως, το χαρτί που έχεις στο χέρι σου, ιερέας είναι η χειροτονία και εγώ χειροτονήθηκα τρεις φορές.

Εάν υπήρχαν τα χαρτιά θα θέλατε να συνεχίσετε ως ιερέας; Φυσικά, δεν ήθελα να σταματήσω. Το έργο που ξεκίνησα στην Παναγία Περπατούσα και στο γηροκομείο ήθελα να το συνεχίσω!