Σύνδρομο Πολυκυστικών Ωοθηκών: Τί είναι; Πώς αντιμετωπίζεται;

Το σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών είναι από τις συχνότερες ενδοκρινολογικές διαταραχές και μία από τις συχνότερες αιτίες υπογονιμότητας. Οι γυναίκες με αυτό το σύνδρομο παρουσιάζουν διαταραχές στο μεταβολισμό των ανδρογόνων και των οιστρογόνων ενώ συνυπάρχει και αντίσταση στην ινσουλίνη, με αποτέλεσμα την εμφάνιση υπεργλυκαιμίας και την αύξηση του κινδύνου εμφάνισης σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2, μεταβολικού συνδρόμου και κεντρικής παχυσαρκίας.

Για να θέσουμε τη διάγνωση ότι η ασθενής πάσχει από το σύνδρομο και να διαχωρίσουμε την απλή ανατομική πολυκυστική μορφολογία των ωοθηκών πρέπει να πληρούνται τουλάχιστον 2 από τα εξής κριτήρια:

• Υπερανδρογοναιμία (είτε κλινικώς εμφανής είτε διαπιστωμένη εργαστηριακά)

• Χρόνιες διαταραχές περιόδου (αραιομηνόρροια, ολιγομηνόρροια, αμηνόρροια)

• Πολυκυστική μορφολογία ωοθηκών (διαπιστωμένη υπερηχογραφικά)

Τα κυριότερα συμπτώματα προκύπτουν ως αποτέλεσμα των παραπάνω κριτηρίων με προεξάρχοντα αυτά των διαταραχών της περιόδου και γονιμότητας και των αυξημένων ανδρογόνων (αυξημένη τριχοφυία, λιπαρό δέρμα, ακμή, κτλ.) ενώ σε σοβαρότερες περιπτώσεις εμφανίζονται παχυσαρκία, μεταβολικό σύνδρομο, σακχαρώδης διαβήτης τύπου 2, μελανίζουσαακάνθωση, κτλ. Συμπερασματικά η διάγνωση του συνδρόμου βασίζεται στο συνδυασμό της κλινικής εικόνας, της υπερηχογραφικής εκτίμησης ωοθηκών και επινεφριδίων και των αποκλεισμό άλλων αιτίων υπερανδρογοναιμίας.

Πρώτης γραμμής θεραπεία θεωρείται η αλλαγής στον τρόπο ζωής και κυρίως η απώλεια βάρους, που από μόνη της καταφέρνει να βελτιώσει τα συμπτώματα. Οι φαρμακευτικές θεραπείες που χρησιμοποιούνται περιλαμβάνουν αντισυλληπτικά δισκία, αντιανδρογόνα, διαβητικά δισκία και πρέπει να εξατομικεύονται ανάλογα με την κλινική εικόνα και το μεταβολικό προφίλ της ασθενούς.