Είναι αλήθεια ότι πολλές φορές βγαίνει αυτή η φράση από τα στόματα πολλών συμπολιτών μας, βλέποντας το παρόν αλλά και το μέλλον της πόλης μας. Ένα παρόν γκρίζο και ένα μέλλον, σκουρότερο του γκρίζου!!!  Η πόλη αυτή που είχε, από το Θεό, όλα τα καλά και όλες τις ευεργεσίες και τις περισσότερες δυνατότητες ανάπτυξης, που θα έπρεπε και θα μπορούσε να είναι πρότυπο για άλλες πόλεις, εφ' όσον εκμεταλλεύονταν τις δυνατότητές της, μένει στο σημειωτόν με βήματα προς τα πίσω αναπαράγοντας μοντέλα διοικήσεων που δεν είχε ούτε επί τουρκοκρατίας!!!

Α). Η βασική εικόνα της πόλης, κυρίως στο οδικό δίκτυο σου φέρνει μια ανακατωσούρα στο στομάχι, καθώς οι δρόμοι μας, από το ταρακούνημα, ενέχουν το κίνδυνο να σου καταστρέψουν το «σωματικό σου σασμάν», από το επί χρόνια αδιόρθωτο χάλι τους, και μάλιστα στον κεντρικότερο δρόμο της πόλης, μπροστά σε μαγαζιά εστίασης που κάθεται και ο κάθε επισκέπτης της πόλης. Ελπίζουμε και προσευχόμαστε να μη γίνουμε viral,όπως τότε που πίσω από το γήπεδο βούλιαξε ένα λεωφορείο σε τρύπα από καθίζηση του οδοστρώματος. Αντιλαμβάνομαι την αδιαφορία, αλλά δεν καταλαβαίνω την ανευθυνότητα για το επικίνδυνο της κατάστασης! Να μη μιλήσω για τα αδιάβατα πεζοδρόμια που μερικές πλάκες έφτασαν να είναι κάθετες στο δρόμο κι όχι παράλληλα επιστρωμένες! Καμιά μέριμνα για αποκατάσταση εδώ και χρόνια. Ό,τι άφησαν από πάρκα οι Δήμαρχοι προ του 2000 παραμένουν απείραχτα και ασυντήρητα!!

Φαντάζομαι πως το 2023 που θα είναι η προεκλογική μας χρονιά, οι άρχοντες θα βγάλουν όλη την, σε ύπνωση, ενεργητικότητά τους, αλλά τότε θα είναι αργά γιατί όλοι θα καταλάβουν την κοροϊδία και την υποτίμηση της λογικής των πολιτών. Κι αν γίνει αυτό, θα αφαιρέσει και δεν προσθέσει πόντους στην εξουσία τους!!! Η υποτίμηση της λογικής πληρώνεται στην κάλπη!

Β). Είδαμε προχθές την επίσκεψη του Υπουργού Δικαιοσύνης να επισκέπτεται την πόλη μας και το Ειρηνοδικείο Λαγκαδά, (ο Θεός να το κάνει ειρηνοδικείο) και ελπίζω πως βγήκε ένα κύμα «ενθουσιασμού» από μέσα τους, για την τραγική κατάσταση του χώρου που απονέμεται η δικαιοσύνη στην Επαρχία μας.«Χάρηκε» δε για την μετεγκατάσταση σε χώρους του πρώην Επαρχείου, λες και αυτή ήταν η αρμόζουσα λύση που περιμέναμε, σε ένα θέμα που ταλαιπωρεί δικαστικούς και δικηγόρους, αλλά και ανθρώπους που αναζητούν δικαιοσύνη.

Αναρωτιέμαι: Ένας Δήμος σαν τον Λαγκαδά, που δικαστικά εξυπηρετεί σχεδόν όλη την Επαρχία και όχι μόνο, δεν δικαιούται της τιμής ανέγερσης ενός δικαστικού μεγάρου, αντάξιο αυτού του 1910 που είχε η πόλη μας; Γιατί ενώ παλαιότερα, με απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου, παραχωρήθηκε το ημιτελές κτήριο δίπλα από την αστυνομία στο Υπουργείο Δικαιοσύνης, δεν χρηματοδοτείται τώρα η αποπεράτωσή του; Μπορεί κάποιος πειστικά να απαντήσει; Κάποτε ένας τοπικός Βουλευτής, (ο Στέφανος Τσαπάρας), έφερε τα πάνω- κάτω για το ξεκίνημα του έργου, τι έκαναν οι επίγονοί του βουλευτές και Δήμαρχοι της Επαρχίας μας  για το έργο αυτό που από το 1980 παραμένει γιαπί; Υπάρχει απάντηση;

Γιατί στ’ αλήθεια ο Λαγκαδάς, πίσω σε όλα; Γιατί τόση απαξίωση ενός από τους μεγαλύτερους Δήμους της χώρας, που κατάντησε το  WC της Μακεδονίας;

Γ). Πέραν αυτών, ο Γιώργος Σεφέρης γίνεται ακόμα πιο επίκαιρος στην πόλη μας για εκείνο που είπε το: «Όπου κι αν ταξιδέψω η Ελλάδα (βλέπε Λαγκαδάς) με πληγώνει». Με πληγώνει μια πόλη που έχασε την αισθητική της, με την απώλεια της παραδοσιακής της αρχιτεκτονικής, με ευθύνη όλων μας, αλλά και την τραγική αντιαισθητική της κατάσταση σήμερα. Όπου κοιτάξεις συνθήματα και γκράφιτι που προδίδουν ανθρώπους που δεν σέβονται όχι μόνο τις φίλαθλες ιδέες τους και τον εαυτό τους, αλλά δεν σέβονται ούτε την ιδιωτική και δημόσια περιουσία!!!

Το κάθε απωθημένο συναίσθημα γίνεται σύνθημα και βρισιά σε όποιον τοίχο βρεθεί μπροστά τους και τα όποια φίλαθλα συναισθήματα, νομίζουν ότι κερδίζουν το κύπελλο, αν λερώσουν τον τοίχο του γείτονα και του συνδημότη τους. Παραδοσιακά σπίτια που τα σεβάστηκε ο χρόνος, έχασαν τον σεβασμό τους μπροστά στα φίλαθλα συναισθήματα των νέων μας, που αναρωτιέμαι γιατί αυτά δεν τα εκδηλώνουν στους τοίχους των σπιτιών τους!

Το χειρότερο είναι ότι θύματα αυτής της «λογικής» πέφτουν ακόμα και οι πινακίδες σήμανσης στους δρόμους που βοηθούν στην σωστή και εύκολη διακίνηση των πολιτών. Αν δεν κάνω λάθος η καταστροφή αυτή των πινακίδων συνιστά ποινικό αδίκημα!!! Από τον Λαγκαδά ως το Σωχό, για παράδειγμα, δεν ξέρω αν υπάρχει καθαρή πινακίδα. Χάρηκα προ καιρού κάποιον κύριο στο δρόμο των Λουτρών που έβαφε τις δύο βρύσες που υπάρχουν στο δρόμο και τις οποίες είχαν λερώσει με συνθήματα οι φίλαθλοι της ομάδας του. Αισθάνθηκε, όπως είπε, ντροπή και πήγε και τις έβαψε μόνος του αποκαθιστώντας την τάξη!!! Τέτοιους φιλάθλους θέλουμε, και όχι μπογιατζήδες της καταστροφής!

Δεν θα πώ για άλλα γιατί και μ’ αυτά μόνο πιάστηκε η ψυχή μου!

Πότε επιτέλους θα αφυπνιστούμε για να διεκδικήσουμε μερίδιο στην ομορφιά, στην αισθητική, στον πολιτισμό, στον αθλητισμό, στην παιδεία, στην κανονικότητα επιτέλους βρε αδερφέ!!! Κι εμείς πληρώνουμε φόρους!!!

Τρύφων Τσομπάνης

Αν. Καθηγητής ΑΠΘ