Έπειτα από μετρήσεις που έγιναν στο νερό διαφόρων περιοχών της χώρας μας, διαπιστώθηκε πως ο κίνδυνος είναι μεγάλος καθώς ανιχνεύτηκαν νιτρικά ιόντα, τα οποία είναι επικίνδυνα για την υγεία.

Ο αόρατος κίνδυνος ονομάζεται νιτρορρύπανση και προέρχεται από την υπερβολική χρήση λιπασμάτων τα οποία έχουν μεγάλη περιεκτικότητα σε νιτρικά ιόντα.

Όλα τα προηγούμενα χρόνια είχαν ληφθεί μέτρα αλλά ακόμα και σήμερα υπάρχουν περιοχές από τον Έβρο μέχρι και την Κρήτη όπου η ποιότητα των υδάτων χαρακτηρίζεται προβληματική.

Ως οριακή τιμή έχει καθοριστεί από την ελληνική και διεθνή νομοθεσία η συγκέντρωση των 50 ml/g ωστόσο ακόμα και σε μικρότερες συγκεντρώσεις, όπως των 25 mg/l δημιουργείται πρόβλημα για μακροχρόνια χρήση του νερού για πόση.

Ενδεικτικό είναι το παράδειγμα του Ωραιοκάστρου Θεσσαλονίκης όπου οι μετρήσεις χτύπησαν κόκκινο.

Για παράδειγμα στη Λητή Συγκρότημα Καμάρη έφτασαν τα 113 mg/l, στο Μελισσοχώρι τα 74,3 mg/l. Υψηλές συγκεντρώσεις καταγράφονται στην Ορεστιάδα, στον Έβρο καθώς μέτρηση στα Ρίζια έδειξε 42,2 mg/l.

Επίσης στα 42 mg/l είναι οι συγκεντρώσεις νιτρικών αλάτων και στον Aγιο Μάμα Μυλοποτάμου Ρεθύμνης και στην Κομοτηνή στη ΔΕ Νέου Σιδηροχωρίου Παγούρια 40,3 mg.

Οι ευπρόσβλητες περιοχές από την νιτρορρύπανση

Δυτική και Ανατολική Θεσσαλία, Κωπαϊδικό και Αργολικό πεδίο, λεκάνη Πηνειού Ηλείας, κάμπος Θεσσαλονίκης - Πέλλας - Ημαθίας, λεκάνη Στρυμώνα, περιάδα Aρτας - Πρέβεζας, λεκάνη Ασωπού Βοιωτίας, νότιο τμήμα ποταμού Έβρου, ανατολικά και δυτικά της λίμνης Βιστωνίδας, λεκάνη απορροής Αγγίτη, Βόρεια Κορινθία, οροπέδιο Τρίπολης, Λιλιατρά Κυπαρισσίας, λεκάνη απορροής ποταμού Λαρισσού Αχαΐας, Μαραθώνας Αττικής, Μεσόγεια Αττικής, βόρειο τμήμα ποταμού Έβρου, Σπερχειός Φθιώτιδας, Πάμισος Μεσσηνίας, Τροιζηνία, Aστρος - Aγιος Ανδρέας Αρκαδίας, Μέγαρα Αλεποχώρι Αττικής, Αταλάντη Φθιώτιδας, Αλμυρός Μαγνησίας, Πτολεμαϊδα Κοζάνης, Επανομή Μουδανιών Χαλκιδικής, υπολεκάνη Γεροποτάμου Μεσσαράς Κρήτης, Αρτάκη Εύβοιας.