Ναι, είναι αλήθεια ότι οι αρχαίοι  ήταν πάντα εύστοχοι και κάπως διδακτικοί σ’ αυτούς που έχαναν τις μάχες και έλεγαν το γνωστό «αλλοίμονο στους ηττημένους», γιατί ο νικητής έχει τη χαρά της νίκης του, ο νικημένος όμως μένει με την πίκρα της ήττας του. Έτσι κατ’ αναλογίαν το ίδιο ισχύει και στις μέρες μας, όπου πρέπει να καταλάβουν αυτοί που ηττήθηκαν στις τελευταίες εκλογές, ότι πρέπει να υποταχτούν στην ήττα τους  και αν θέλουν να επιβιώσουν στο μέλλον ως οντότητες θα πρέπει να αποδείξουν σοφία και φρόνηση αφήνοντας στην άκρη δημαγωγίες και λάσπες που βρωμίζουν και δεν χτίζουν. Δεν αναφέρομαι σε αυτούς που με αξιοπρέπεια πάλεψαν για το καλό του τόπου τους, αλλά σε αυτούς που απλά διψούσαν για εξουσία.

Είναι αλήθεια ότι μάχες με λάσπες δεν οδηγούν πουθενά, απλά κινδυνεύεις να γλιστρήσεις και να τσακιστείς πρώτος εσύ. Ο πολιτικός «αντίπαλος» πολεμιέται με επιχειρήματα και προτάσεις, κι όχι με λόγια που θυμίζουν τον απίθανο εκείνο αρχαίο δημαγωγό τον Κλέωνα τον Αθηναίο τον οποίο ο ίδιος ο Αριστοφάνης παρουσιάζει «ως χαμερπή, αμαθή, δειλό και φιλοχρήματο», χαρακτηρισμούς που επιβεβαιώνει και ο Θουκυδίδης, καθώς από βυρσοδέψης που ήταν ύψωσε το νανώδες ανάστημά του απέναντι στο μεγάλο Περικλή.

Στην περίπτωσή μας, όμως δεν υπήρχε άλλος δρόμος, κατά το άσμα, παρά να αναλάβει ο λαός να δώσει τέλος σε μια πονεμένη ιστορία που ταλανίζει τον τόπο μας εδώ και κάποια χρόνια, καθώς πολλοί Κλέωνες, ανέλαβαν να μας σώσουν. Όμως τέλος καλό, όλα καλά, με την ελπίδα και την ευχή να μη ξαναζήσουμε παρόμοιες εποχές ούτε εμείς ούτε τα παιδιά μας. Ο ηττημένος στην περίπτωσή μας ας αναλογιστεί τον λόγο της ήττας του, της προσωπικής του ήττας, κι ας αποφασίσει να ζητήσει συγνώμη για όσα χυδαία και απροκάλυπτα έβαλε στο παιχνίδι των εκλογών. Ανέλαβε ακόμα όχι μόνο να αντιπαρατεθεί με τους αντιπάλους του, αλλά και με απλούς δημότες που ασκούσαν κριτική για το κακό παρελθόν του, και με ύφος πρύτανη βαθμολογούσε κι όλας τους επικριτές του με βαθμό «κάτω του μηδενός». Προφανώς είχε μάθει τόσα χρόνια μόνο να κρίνει κι όχι να κρίνεται, αλλά ποτέ δεν πίστευε ότι και ο λαός βαθμολογεί αναλόγως και στην προκειμένη περίπτωση μετά από τρεις φορές μετεξεταστέος, ήρθε και η ώρα να μείνει τελείως στάσιμος!!!

Σε ότι αφορά την προσφορά και τις προτάσεις, ε….Θεός φυλάξοι, δεν νομίζω να θεωρεί ότι άφησε και την σφραγίδα του στον τόπο!!! Κανένας δεν θα τον θυμάται παρά μόνο για το τείχος του «Αίσχους του Βερολίνου» που κουβάλησε στα Λουτρά, και την «Αγγέλων πόλις» που διασυρθήκαμε σε όλους τους προμηθευτές του Δήμου που έμειναν απλήρωτοι.

Τέλος η νέα χρονιά θα είναι μια ΝΕΑ ΑΡΧΗ όχι γι’ αυτούς που το ονειρεύονταν αλλά γι’ αυτούς που ήθελε ο λαός, γιατί ήθελε ΠΟΛΙΤΕΣ ΜΕ ΟΡΑΜΑ. Αναμφίβολα η νέα Δημοτική αρχή παίρνει στα χέρια μια χούφτα αναμμένα κάστανα και πρέπει να τα διαχειριστεί σωστά ώστε να μη καεί κι αυτή. Εύκολο; Όχι, αρκετά δύσκολο, αλλά έχει την λαϊκή εντολή να τα διαχειριστεί κατά τον καλύτερο τρόπο. Ανθρώπους έχει, στελέχη διαθέτει, γνώσεις υπάρχουν, η λογική δεν λείπει, άρα ο μόνος δρόμος είναι η δουλειά και η ΕΠΙΤΥΧΙΑ. Το γεγονός ότι μετά το 1912 ο Λαγκαδάς αποκτά Δήμαρχο γυναίκα, δείχνει την δίψα της αλλαγής πλεύσης και σημαίνει πολλά.

Δεν δικαιούται να αποτύχει η νέα Δημοτική αρχή.

Είναι το δικό μας όνειρο για τον τόπο μας και το μέλλον των παιδιών μας. Δεν έχουμε να χωρίσουμε κάτι μεταξύ μας αφού το μέλλον μας είναι κοινό. Πρέπει να το παλέψουμε όλοι μαζί «με λογισμό και μ’ όνειρο» όπως το θέλει ο ποιητής!!!

Καλή επιτυχία λοιπόν σε όλους.

ΤΡΥΦΩΝ ΤΣΟΜΠΑΝΗΣ