ΠΕΡΙ  ΒΑΤΟΠΕΔΙΟΥ ΣΤΟΧΑΣΜΟΙ

Είναι αλήθεια πως ο ανθρώπινος νους σταματά μερικές φορές εκστατικός μπροστά στην υποκρισία και τον παραλογισμό του καιρού μας. Απόδειξη ότι η κρίση δεν είναι στα οικονομικά μας μόνο. Δεν βρίσκεις λόγια να πεις, για να απαντήσεις στην μικρόνοια, στην μικροψυχία, στην διαστρέβλωση της αλήθειας, στη συστηματική ψευδολογία, στην εξαφάνιση της αλήθειας, στην κακότητα  των καιρών. Μόνο πικρές σκέψεις βγαίνουν από τον νου, καθώς συλλογίζεσαι ως πού μπορεί να φτάσει η κατάσταση. Διαβάζω και ακούω πολλές τοποθετήσεις για το θέμα Βατοπεδίου, και αρκετοί  μιλούν για σεβασμό στην δικαιοσύνη και την έννομη τάξη.

Για πιο σεβασμό και για πιά δικαιοσύνη μιλάτε κύριοι, για τη δικαιοσύνη της χώρας μας; που η μυθολογία την θέλει τυφλή, αλλά κατάντησε στραβή κι αλήθωρη; Για τη δικαιοσύνη που δεν βλέπει τα υποβρύχια που γέρνουν; Που δεν ακούει τις ομολογίες πολιτικών που τα άρπαξαν για το κόμμα τους, ή άλλων που τα έφαγαν μαζί - με τους φίλους τους βέβαια, για τη δικαιοσύνη που αφήνει ελεύθερους εκδότες, καναλάρχες και ιδιοκτήτες ποδοσφαιρικών ομάδων να διακινούν το μαύρο χρήμα τους; Για τη δικαιοσύνη που η ίδια καταγγέλλει παρεμβάσεις στο έργο της, αλλά δεν τολμά να ξεμπροστιάσει  τους παρεμβαίνοντας; Αυτή που δεν τολμά να ζητήσει έλεγχο του πόθεν έσχες των πολιτικών αφεντικών της; Για τη δικαιοσύνη που δεν βρήκε μια εύλογη απάντηση, γιατί; εφ΄όσον η νομοθεσία και ο καταστατικός χάρτης του Αγίου Όρους προβλέπουν την εκδίκαση αστικών και ποινικών υποθέσεων της μοναστικής κοινότητος να εκδικάζονται στη θεσσαλονίκη, δέχεται να γίνονται όλες οι δικαστικές και ανακριτικές διαδικασίες στη Αθήνα; Τη δικαιοσύνη που δεν μπορεί να λάβει υπόψην της τον, έστω, πρώην έντιμο βίο ενός ιερομονάχου, και με κάθε ‘’σοβαρότητα’’ επικαλείται  λόγους παρεκτροπής ή φυγής; Τη δικαιοσύνη που δεν μπορεί να καταλάβει ότι αυτοί που τέλεσαν το όποιο αδίκημα, με τις υπογραφές και τις αποφάσεις τους, ήταν όσοι ασκούσαν διοίκηση και εξουσία και όχι όσοι υπερασπίστηκαν τα απαράγραπτα δικαιώματα ενός ηγουμένου να προασπίσει τα συμφέροντα της μονής του, με τον τρόπο που ήξερε αυτός, όπως άλλωστε έκαμε και πρώην πρωθυπουργός, που διεκδίκησε δικαστικά τον αιγιαλό του εξοχικού του, ως έχων έννομο συμφέρον,  για να εξασφαλίσει τις θυγατέρες του; Δεν φοβάται άραγε αυτή η δικαιοσύνη, μήπως αυτοί που έβαλαν τότε υπογραφές, είναι ελεύθεροι και διοικούν ακόμη, ξαναυπογράψουν πάλι και ζημιώσουν το Δημόσιο; γιατί δεν τους προφυλακίζει;  Εννοείτε αυτή τη δικαιοσύνη που με κάθε σοβαρότητα πιστεύει ότι το νομικό πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου( Βατοπέδι),έβλαψε και ζημίωσε το νομικό πρόσωπο του Υπουργείου Γεωργίας; Κατά ποίαν έννοια Δημόσιο βλάπτει Δημόσιο; Κατά την ίδια έννοια θα έπρεπε να έχει συλλάβει άμεσα όλους τους υπουργούς και όλους τους Δημάρχους, για τα χρέη των υπουργείων τους στο ΙΚΑ, τη ΔΕΗ στον ΟΤΕ στην Ολυμπιακή, γιατί έτσι ζημίωσαν και κατέστρεψαν τα ταμεία τους, θα έπρεπε να συλλάβει τους υπουργούς πολιτισμού που χρηματοδοτούν ποδοσφαιρικές ομάδες και τους χτίζει γήπεδα, που είναι ιδιωτικές κερδοσκοπικές επιχειρήσεις, να προφυλακίσει όλους όσους εξαπάτησαν τον Ελληνικό λαό και του έφαγαν τις ασφαλιστικές εισφορές προς τα ταμεία, ελπίζοντας σε μια σύνταξη στο μέλλον, να προφυλακίσει όλους εκείνους τους υπουργούς και δημόσιους άνδρες, που η ίδια η Δικαιοσύνη τους θεωρεί  ανίκανους να υπερασπιστούν το κράτος και έπεσαν θύματα της γοητείας ενός αγιορείτη ηγουμένου, ( αν είναι δυνατόν!!!) τον οποίον βέβαια θεωρεί ηθικό αυτουργό, ακόμα και της πολιτικής ανικανότητος της  ανεπάρκειας ή και της βλακείας.

Έρημη Δικαιοσύνη …πόσοι  παλαιοί και αρχαίοι δικαστές θα ντρέπονται για σένα;

Προφανώς οι δικαστές μας, θα θεωρούν και μέγα κατόρθωμα, το ότι προφυλάκισαν κάποιον, που μόνος του, έδωσε υποσχέσεις και όρκους ζωής, να περάσει όλη τη ζωή του σ’ ένα κελί μοναχού!!! Και βέβαια πολλοί υποστηρίζουν την ισότητα έναντι των νόμων, όλων των πολιτών, πολιτικών αρχόντων, υπουργών, πρωθυπουργών, κληρικών, και μεις αυτό ζητούμε, αλλά, άλλο η απονομή δικαιοσύνης κι άλλο η δημόσια διαπόμπευση ενός ηγουμένου, παραμονή των Χριστουγέννων, με το τεκμήριο της αθωότητας να θυσιάζεται, για λόγους που μόνον οι δικαστές της απόφασης γνωρίζουν. Θα είχατε άραγε εμπιστοσύνη σε έναν δικαστή που δεν σας αναγνωρίζει τα στοιχειώδη  δικαιώματα; Εγώ πάντως όχι.

Τι παίζεται άραγε στην υπόθεση Βατοπεδίου;

Ίσως οι βουλευτές της προανακριτικής δεν μπόρεσαν να συγχωρήσουν στον Ηγούμενο Εφραίμ, το γεγονός ότι ήξερε να προασπίζεται τα συμφέροντα της μονής του, ενώ αυτοί δεν είχαν την ίδια εφυϊα να υπερασπιστούν για τα συμφέροντα της χώρας μας. Ακόμα το γεγονός ότι όταν άνοιξαν τους λογαριασμούς του, βρήκαν ότι όλα ανήκαν στη μοναστήρι, ενώ όταν άνοιξαν πρόσφατα οι λογαριασμοί των πολιτικών , φάνηκε ότι τίποτα δεν ανήκε στο κράτος, αλλά όλα ανήκουν σ΄αυτούς και στις υπόλοιπες τρεις γενιές των εγγονών τους. (Ένας θεός ξέρει πως τα απέκτησαν)

Πάντως είχε γούστο η δήλωση του υπουργείου εξωτερικών, για τις έξωθεν παρεμβάσεις, ότι « η χώρα μας είναι χώρα δικαίου και δεν δέχεται παρεμβάσεις», και καλά οι Ρώσοι μπορεί και να προσπαθήσουν να μη γελάσουν, αλλά υπάρχει Έλληνας που δεν θα γελάσει πικρά; Τώρα τα λέτε αυτά κύριοι; Τώρα που από τις παρεμβάσεις δεν ξέρουμε τι μας ξημερώνει αύριο; Και ξαφνικά γίναμε και χώρα δικαίου, όταν ο πολίτης καλείται να πεθάνει υπέρ της χρεωμένης πατρίδος και τα προνόμια των πολιτικών αυγαταίνουν, ο δε κ. Πρόεδρος παίρνει διακόσιες χιλιάδες ευρώ περισσότερα από τον Ομπάμα; Σε μας τα λέτε περί κράτους και δικαίου;

Δυστυχώς τίποτε δεν μας απόμεινε, ΟΥΤΕ ΚΡΑΤΟΣ, ΟΥΤΕ ΔΙΚΑΙΟ.

                                                                                Τρύφων Τσομπάνης

                                                                               Λέκτορας του Α.Π.Θ