Του Τρύφωνα Τσομπάνη

Πριν από 30 περίπου ημέρες με δήλωσή μου, έκανα γνωστή την πρόθεσή μου να συνταξιδέψω με τους καλούς φίλους του ΕΝΕΡΓΟΥ ΔΗΜΟΤΗ στην περιπέτεια των εκλογών και  ήταν όντως ένα ωραίο ταξίδι που με γέμισε με εμπειρία και με πλούτισε με πολλούς και ωραίους φίλους. Οι Λαιστρυγόνες και οι Κύκλωπες ενός τέτοιου ταξιδιού ήταν αναμενόμενοι, αλλά συχνά από κει που δεν τους περίμενες. Δεν πειράζει, στη ζωή μας έρχονται κάποιες στιγμές, οριακές ίσως, που μετράς όχι μόνο τους αληθινούς φίλους, αλλά και τα θύματα του εκλογικού παροξυσμού, που κάποιοι τον καλλιεργούν ηθελημένα. Μετράς ακόμη και την αντοχή κάποιων καρκινωμάτων στο σώμα του λαού, που παραμένουν ανέγγιχτα σε κάθε περίσταση, και μάλιστα είναι και μεταστατικά αυτά τα καρκινώματα, ανάλογα με το αίμα (χρήμα) που μπορούν να ρουφήξουν για να επιβιώσουν. Δεν θα μπω στη λογική των πολλών, να μιλήσω για την κρίση του «κυριάρχου λαού», γιατί αυτό είναι ανέκδοτο της δεκαετίας του ’80. Όταν σήμερα απειλείται η ζωή της χώρας από πολιτικό εκφυλισμό και ποδοσφαιροποίηση, Ε…μη αυταπατώμεθα, δεν υπάρχει κυρίαρχος λαός, αλλά μάζα που ενώ ως τώρα ψήφιζε πράσινο για ΠΑΣΟΚ, μπλέ για ΝΔ και κόκκινο για ΚΚΕ, τώρα ψηφίζει επίσης τα ίδια χρώματα με τη λογική του «φιλάθλου» των μεγάλων επαγγελματικών σωματείων.

Στις επόμενες εκλογές είναι σχεδόν βέβαιο ότι κάθε ποδοσφαιρική ομάδα θα κατεβάζει τη δική της επιλογή, μια και επικρατεί η άποψη πως αφού ο Μπέος και ο Μαρινάκης μπορούν και στήνουν ό,τι στήνουν και να κερδίζουν ως επιχειρηματίες, μπορούν να διοικήσουν με την ίδια μαγκιά και τσαμπουκά κι έναν τόπο. Είναι πλέον η φιλοσοφία πολλών Ελλήνων.

Στα καθ’ ημάς επικράτησε η λογική ότι αφού μπορείς να επιβιώνεις και να είσαι εκτός φυλακής μετά από μια εφιαλτική τετραετία, άρα είσαι πιο καπάτσος από τους άλλους!!! Ποιος θα μετρήσει το κόστος της τετραετίας; Ποιος θα ελέγξει τους ανεξέλεγκτους μηχανισμούς που στήθηκαν για την πολιτική επιβίωση; Ποιος θα μετρήσει τη ρεμούλα και τη διαφθορά; Πού να βρεθεί μέτρο να ζυγίσεις την αλήθεια των λόγων; Πώς να μετρήσεις τις απευθείας αναθέσεις δημοσίου χρήματος; Σε ποιο Δήμο κινήθηκαν διαδικασίες για κατηγορουμένους για απιστία συμβούλους και Δημάρχους; Ποιος να μιλήσει για έργα που ενώ μπορούσαν να γίνουν σε τρεις μέρες σε ολόκληρη τετραετία, γίνονται όντως σε τρεις μέρες προ των εκλογών, θεωρώντας τους πολίτες χαχόλους; Πώς να αντισταθείς στον πειρασμό να ρωτήσεις τι στοίχισε όλο αυτό το πανηγύρι με τους φακέλους των ψηφοδελτίων να μοιράζονται νύχτα στα σπίτια; Γιατί άραγε όχι τη μέρα, τι ενοχλούσε το φώς; Είπα σε κάποια κυρία, «άντε σε καλή μεριά» και μου απάντησε φυσικότατα «ευχαριστώ», γιατί το θεωρούσε δεδομένο να πουλάει την ψήφο της. Στις περασμένες εκλογές συμπατριώτης μας κόντεψε να πάθει το στομάχι του, από τις πίτσες που του έστελνε υποψήφιος Δήμαρχος, δια του ιδιαιτέρου του!!! Πώς να μιλήσεις για την εκμετάλλευση όλων εκείνων των ανθρώπων που διεκδίκησαν ένα μεροκάματο για δύο μήνες στον Δήμο και βρέθηκαν να μοιράζουν προεκλογικό υλικό και εφημερίδες με τα λεφτά όλων των δημοτών! Πώς μπορείς να ξέρεις τελικά ποιοί είναι οι συμπατριώτες σου, όταν σε κάθε εκλογική αναμέτρηση αντιλαμβάνεσαι τον πληθυσμό του χωριού σου να αυξάνει ραγδαία και μάλιστα με ανθρώπους που έχουν κοινή κατοικία!!! Ακόμη και καλόγεροι μεταδημότευσαν για χάρη του εκλεκτού τους τέκνου!!!

Αγαπητοί φίλοι,

Αυτό δεν είναι πολιτική ζωή υγειών ανθρώπων, φαίνεται εξόφθαλμα ότι κάτι δεν πάει καλά, ότι κάποιοι έχουν στόχο όχι απλά την εξουσία, αλλά τον εκμαυλισμό των συνειδήσεων του κόσμου. Πέρασαν οι εποχές που μπορούσες να κρίνεις μεταξύ δύο αξιόλογων ανθρώπων, τώρα βρίσκεσαι στο δίλλημα, όχι ποιος θα βοηθήσει τον τόπο, αλλά ποιος θα με βοηθήσει ατομικά, ψηφίζω όχι για το κοινό καλό, αλλά για πάρτη μου. Είναι αυτό που λέγαν και οι αρχαίοι ημών πρόγονοι : «είς οιωνός άριστος, αμύνεσθαι περί πάρτης» και όχι «περί πάτρις» δηλαδή για την πατρίδα, όπως είναι το σωστό.

Κυριακή κοντή γιορτή!!! Και η τύχη του τόπου στα χέρια μας!!!

Αφήστε λίγο το μυαλό σας καθαρό από την ιδιοτέλεια και τον ατομισμό και κοιτάξτε καθαρά, τι συμβαδίζει με την σοβαρότητά μας και την αξιοπρέπειά μας, τι μπορεί να μας κάνει  περήφανους για την επιλογή μας, κι όχι τι μπορεί να μας κάτσει στο στομάχι και στο σβέρκο για μια ολόκληρη πενταετία προσβάλλοντας την λογική και την αισθητική μας. Μετά την απομάκρυνση από την κάλπη ουδέν λάθος αναγνωρίζεται, όσο κι αν χτυπιέστε και φτύνεται τα μούτρα σας στον καθρέφτη.

Είναι απορίας άξιον γιατί δεν ανακοινώθηκαν επίσημα οι σύμβουλοι που εκλέγονται στο Δημοτικό Συμβούλιο, γιατί; Ντρέπονται κάποιοι για το αποτέλεσμα ή για την τύχη κάποιων καπάτσων και μήπως τρομάξει ο «κυρίαρχος λαός» από τις επιλογές του;

Σε ότι μας αφορά θα παραμείνουμε στον αγώνα με κριτικό πνεύμα και διάθεση να γίνει κάτι καλύτερο για τον τόπο. Αξίζει ο τόπος μας το καλύτερο και το διεκδικούμε με απαιτήσεις.