Τους πονούσε να βλέπουν την εκκλησιά τους κτυπημένη από το χρόνο. Τα σημάδια του ήταν ορατά και ο κίνδυνος μεγάλωνε μέρα με τη μέρα και έτσι όλοι μαζί οι κάτοικοι της Όσσας άρχισαν τον αγώνα για να σώσουν τον Ιερό Ναό Ταξιαρχών. “Ξεκινήσαμε από τη σκεπή, αφού εκεί υπήρχε άμεσος κίνδυνος”, λέει ο πολιτικός μηχανικός Ζέιντ Χοράνι, που ανέλαβε τη σύνταξη της μελέτης και την επίβλεψη του έργου.

Έχει την εμπειρία από τη μακρόχρονη απασχόλησή του σε εργασίες αναστήλωσης στο ’γιον Όρος, αγαπά και την Όσσα, αφού η σύζυγός του κατάγεται από αυτό το όμορφο χωριό της περιοχής του Λαγκαδά. Οι εργασίες άρχισαν πριν από περίπου δύο χρόνια, πάντα σε συνεργασία με τη 9η Εφορεία Βυζαντινών Αρχαιοτήτων, ώστε να αντιμετωπισθούν με επιστημονικό τρόπο τα όποια προβλήματα ανέκυπταν και να αποφευχθούν παρεμβάσεις που είχαν γίνει στο παρελθόν και αποδείχθηκαν ατυχείς, αφού αλλοίωσαν κάποια από τα χαρακτηριστικά του ναού.
Έτσι οι εργασίες, προϋπολογισμού 60.000 ευρώ, ποσό που πρόσφεραν οι κάτοικοι και δωρητές, άρχισαν αφού πρώτα η μελέτη εγκρίθηκε από το τοπικό αρχαιολογικό συμβούλιο με πρώτο μέλημα τον έλεγχο της κατάστασης της σκεπής του ναού. Εργασίες που έκρυβαν και ένα “δώρο” προς την εκκλησία και την ιστορία του τόπου. “Κατά τη διάρκεια της αποκάλυψης της σκεπής, όταν αφαιρέθηκαν τα ξύλα για να αποκαλυφθούν τα δοκάρια, εκεί που ενώνονται με τη λιθοδομή, βρέθηκαν σπαράγματα από χάρτινες εικόνες” λέει ο συντηρητής αρχαιοτήτων στη 10η ΕΒΑ και μέχρι πέρσι πρόεδρος του συλλόγου Οσσαίων “Η Αγία Κυράννα”, ’γγελος Μήτσας. Δεν υπάρχει απάντηση στο γιατί τοποθετήθηκαν εκεί. Πάντως τα “σπαράγματα” συντηρήθηκαν και τώρα 10 εικόνες προστέθηκαν στα κειμήλια του ναού. “Ιδιαίτερα σημαντικές” τις χαρακτηρίζει σε κείμενό της η αρχαιολόγος της 9ης ΕΒΑ Μάγδα Παρχαρίδου-Αναγνώστου, προσθέτοντας “προσφέρουν πολύτιμη μαρτυρία για τη θέση ενός οικισμού της περιφέρειας, όπως η Βησώκα”.
Με αυτό το όνομα αναφέρεται σε γραπτή μαρτυρία του 1568 η Όσσα, η οποία γνώρισε περίοδο ακμής οικονομικής, αλλά και εκπαιδευτικής δραστηριότητας με τη λειτουργία φημισμένων σχολείων κατά τον 19ο αιώνα.  

Η ακμή της Όσσας

Ο ναός των Παμμεγίστων Ταξιαρχών είναι ένα μνημείο που θυμίζει την ακμή της Όσσας. Όμως, για να σωθεί, χρειάζονται να γίνουν ακόμη πολλά.
Ο αρχικός προϋπολογισμός αυξήθηκε, όταν διαπιστώθηκε ότι θα έπρεπε να αντικατασταθεί και όχι να επισκευασθεί απλώς η ξυλεία της σκεπής.
“Με γερανό ανεβάσαμε τα βαριά δοκάρια, 700 κιλά το καθένα, έχουμε δέσει πια την τοιχοποιία, και τώρα περιμένουμε να γίνει η υγρομόνωση και να μπουν τα κεραμίδια”. Ένα νάιλον παραπέτασμα προφυλάσσει τώρα το ναό από τις καιρικές συνθήκες, ενώ συνεχίζεται η συγκέντρωση χρημάτων για να ολοκληρωθεί η στέγη.
Απομένουν πολλά να γίνουν, τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό του ναού και οι κάτοικοι ελπίζουν η συνολική αποκατάστασή του από τους τοίχους και τα πατώματα έως τη συντήρηση του τέμπλου και των εικόνων, και τη διαμόρφωση του εξωτερικού χώρου να γίνουν με ένταξη του έργου σε κάποιο πρόγραμμα.  Έως τότε όσοι ενδιαφέρονται να βοηθήσουν τους Οσσαίους μπορούν να επικοινωνήσουν με τον ιερέα του ναού πατέρα Θωμά Φαρδή στο τηλέφωνο 23940-91218 ή να καταθέσουν την προσφορά τους στο λογαριασμό της Εθνικής Τράπεζας 395/340044-19.


Του Κώστα Μαρίνου, από την ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ